Gerritschinkel.nl Columns & meer

17mei/210

Historische stap

De mannen van GZCDONK zorgden afgelopen zondag voor een grote verrassing. Wie ruim een maand geleden zijn geld had gezet op een landskampioenschap van de Goudse waterpoloërs had zich nu gelukzalig in de handen kunnen wrijven. Na zich eerst in de ogen te hebben gewreven of ze niet droomden. De competitie verliep soms wat moeizaam, maar in de play-offs werden de mouwen opgestroopt en na een lange serie spannende wedstrijden mocht GZCDONK na elf jaar de kampioensschaal juichend weer in ontvangst nemen en trots aan hun fans tonen. Klasse!

De supporters van GZCDONK waren blij verrast met de titel van de mannen, maar ze hadden wellicht eerder gerekend op een nieuwe landstitel van de vrouwen. Maar dit feest ging helaas niet door. In een snikheet zwembad De Peppel, de reep mars die ik van een vriendelijke dame had gekregen was bijna vloeibaar geworden, ging het zaterdag voor de tweede keer net weer mis. Jammer!

Vreugde en teleurstelling, verdriet vind ik een te groot woord, lagen weer eens heel dicht bij elkaar. Maar Gouda is wel weer een keer duidelijk op de sportieve waterpolokaart gezet.   

Tenslotte wil ik nog even de zgn. ‘historische stap’ van de KNVB aanstippen. Met ingang van het nieuwe seizoen mogen vrouwelijke amateurvoetballers in een 1e mannenelftal gaan spelen. Het klinkt mooi, maar ik weet nog niet goed wat ik hiervan moet vinden. Heeft de emancipatie in Zeist toegeslagen? Omgekeerd mogen mannen niet in een vrouwenteam spelen, dus of je dan van emancipatie kunt spreken is nog maar de vraag. En dan zijn er nog de  praktische haken en ogen die aan het ‘historische’ voorstel zitten. Jodan Boys, Olympia, ONA, DONK, Gouda en GSV, ik ben benieuwd wie van jullie de primeur heeft.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
10mei/210

De kers op de taart

Waterpolowedstrijden zonder publiek, ik ben er aan gewend geraakt. Maar toch waren er bij de play-offs twee gasten aanwezig. De beroemde filmregisseur van spannende trillers Alfred Hitchcock en de Hongaarse boeienkoning Harry Houdini. Niet lijfelijk, maar hun geesten dwaalden rond. Vorige week zondagmiddag in Amersfoort, toen de heren van GZCDONK zich, na een bloedstollende strafworpenserie, plaatsten voor de halve finale. En afgelopen zaterdag ontsnapten de heren aan uitschakeling en brachten strafworpen uitstel van executie. Maar onder het motto ‘driemaal is scheepsrecht’ kegelden de Gouwenaars zondag regerend landskampioen UZSC er toch uit. Finale bereikt! Voor velen toch een verrassing.  

Ook de dames van GZCDONK bereikten de finale. Minder spannend maar vol overtuiging. Je moet het toch maar even doen, want wie wil de regerend landskampioen niet laten struikelen.

Zowel de Goudse heren als de Goudse dames gaan nu voor de landstitel. De heren konden in 2010 voor het laatst juichen maar tegenstander ZV De Zaan wil ook wel eens een keer kampioen worden. Polar Bears, de tegenstander van de dames, verloor in 2019 in de finale van de Goudse dames, en wil die nederlaag graag uitwissen verwacht ik.

Komend weekend moet de kers op de taart worden gezet. Helaas niet voor kolkende tribunes. Ik kan me nog onvergetelijke finales herinneren. Die zondagmiddag, met mijn microfoon staand op een keukentrapje in het badmeestershokje van De Tobbe. Of die bloedhete zaterdagmiddag toen de stroom was uitgevallen en ik via een 30-meter lange kabel bij een kennis aan de Groenhovenweg toch kon inpluggen en verslag doen.

Sportief Gouda houdt a.s. weekend de adem in. Twee landstitels? En ik heb er geen enkel bezwaar tegen als Hitchcock en Houdini ook weer aanwezig zijn.  

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
3mei/210

Horizontale instroom

“Ach”, dacht de KNVB vorige week, “laten we eens een besluit nemen. Een besluit waar onze amateurclubs blij mee zullen zijn”. Nou niet dus, althans niet allemaal. Het besluit van de KNVB kwam ineens uit de lucht vallen. Met ingang van het seizoen 2022 – 2023 is het mogelijk dat voetbalteams horizontaal instromen. In gewone mensentaal betekent dat b.v. dat een zondag 2e klasser gewoon kan overstappen naar het zaterdagvoetbal. En dan niet zoals eerder was besloten in de laagste klasse moet beginnen. In het geval van district West II is dat nu de 4e klasse. Omgekeerd is die mogelijkheid er ook, maar de kans dat zaterdagclubs overstappen naar prestatievoetbal op zondag lijkt mij vrij klein.

Bij steeds meer clubs speelt nu de gedachte om naar de zaterdag te verhuizen. Die geluiden zijn ook te horen bij SV DONK en RVC ’33. En andere clubs, zoals Olympia en ESTO, volgen de ontwikkelingen met argusogen.

Maar er zijn ook voetbalclubs die balen als een stekker. Neem 2e klasser VV Groeneweg. Enige tijd geleden besloot de club uit Zevenhuizen na wikken en wegen het komende seizoen over te stappen naar de zaterdag. Dat men in de 4e klasse moet beginnen, het zij zo. Maar nu krabt men zich achter de oren of die beslissing niet te vroeg is genomen. Hadden ze nog een jaartje gewacht dan hadden ze hoogstwaarschijnlijk zaterdag 2e klasser kunnen zijn. Of bij promotie zelfs 1e klasser. Gaan ze hun besluit nu heroverwegen?

De conclusie is dat het prestatievoetbal op de zondag op sterven na dood is. Wat wordt er met de wens van weekendvoetbal gedaan? Het wordt in 2022 nog drukker op de zaterdagmiddag. En op zondagmiddag kunnen de fans naar de woonboulevard. Ook een treurig vooruitzicht.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
25apr/210

Super League

Het valt mij al een tijd op dat veel mensen te pas en vooral te onpas het woord super in de mond nemen. ‘Super bedankt. Ik vind het een supergoed idee. Wat is dat super mooi zeg. Zo, dat smaakt super lekker’. En zo kan ik nog even doorgaan. Overal plakt men het woord super op of tegenaan. Maar de klap op de vuurpijl kwam afgelopen week, de lancering van de Super League. Een stel stinkend rijke zakenlui en oliesjeiks lanceerden het lumineuze idee om een gesloten competitie met een aantal exclusieve voetbalclubs op te zetten. Geld speelde geen rol, de miljarden rolden over de tafel. Voetbal speelde eigenlijk ook geen rol, want dat interesseert deze figuren maar zeer zijdelings, laat staan dat ze er verstand van hebben. Men repte over de redding van het voetbal!

Maar al snel bleek dat de roofridders hun graaiende hand hadden overspeeld. Aan alle kanten barstten de protesten los en de vers gelegde keutel werd ijlings ingetrokken, hoewel er hier en daar nog wordt gesputterd. Of ze echt zijn geschrokken weet ik niet. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Het idee van een Super League is het zoveelste voorbeeld van de idiotie die er in de voetbalwereld heerst. Bobo’s met kilo’s boter op hun hoofd. Topclubs met schulden waar een paard de hik van krijgt, om nog maar te zwijgen van die absurde salarissen die spelers ‘verdienen’. Een middelmatige rechtsback die een bal twee meter recht voor zich uit kan spelen is al snel miljonair.

Genoeg over voetbal, tijd voor een felicitatie. De Goudse zwemmer Tim van Duuren heeft zich gekwalificeerd voor de 100 meter schoolslag op de Paralympische Spelen in Tokyo. Een echte super prestatie!  Nu maar hopen dat de Paralympics dit jaar wel doorgaan.  

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
19apr/210

MEI

En zo was ik afgelopen zaterdagmorgen weer in een sporthal. Alweer voor de tweede keer binnen vijf weken notabene, het moet niet gekker worden. In maart mocht ik in sporthal De Mammoet mijn stem uitbrengen voor de 2e Kamerverkiezingen. En mijn bezoek aan de Dick van Dijk Hal had zaterdag helaas ook niets met sport te maken. Het enige wat hier momenteel aan sport herinnert is een basketbalnet dat treurig aan de muur hangt en verlangend uitkijkt naar het moment dat er weer lekker gesport gaat worden. De hal was nu het domein van de GGD. Ik had een uitnodiging gekregen om mijn 1e coronaprik te halen. Als sportverslaggever had ik trouwens geen uitzonderingspositie bedongen zoals de Olympische sporters. Nee, ik was gewoon aan de beurt. De prik was raak, bull’s eye om in darttermen te spreken. Toch nog een beetje sport.

Al is het langer dan een jaar geleden dat ik een sportwedstrijd in een sporthal heb bezocht, daarentegen kom ik de laatste tijd zeer regelmatig in een zwembad om waterpolowedstrijden te verslaan. Ik zit dan wel alleen op de tribune van een verder sfeerloos Groenhovenbad, maar het is wel topsport wat de dames en heren van GZCDONK laten zien. Nu op naar de play-offs om het landskampioenschap!    

Buiten het waterpolo is het in de Goudse sportwereld nog steeds huilen met de pet op. Het kabinet strooit met data die hoop bieden, maar de inkt is nog niet droog of deze data worden al weer ter discussie gesteld. Zelfs de alternatieve regiocompetitie bij de amateurvoetballers zit er waarschijnlijk ook niet in. ‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’, dichtte Herman Gorter in zijn prachtige gedicht Mei. Dan maar hopen dat de maand mei eindelijk verlossing brengt?

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
12apr/210

Piet van Mullem

Magere Hein slaat de laatste tijd in de Goudse voetbalregio hard toe. In februari overleed de legendarische doelman Ton Thie en in mijn column van vorige week stond ik stil bij het overlijden van de voetbaliconen Herman Vleggeert en Puck Pols.

Afgelopen week werden we opgeschrikt door het overlijden van Piet van Mullem. Oud-voetballer van Jodan Boys, Sparta, Hermes DVS en SV Gouda. En hij was volgens kenners de beste voetbaltrainer in de Goudse regio. En wie ben ik om daaraan te twijfelen. Sterker nog, ik ben het volledig met hen eens.

Ik heb ook mooie herinneringen aan Piet van Mullem. De mooiste herinnering dateert van ergens uit de jaren ’90, toen ik radioverslag deed van een competitiewedstrijd van ONA. Ik heb geen actieve herinnering meer aan wie de tegenstander was, maar ik meen een team uit Den Haag of Rotterdam, maar het kan ook Leiden zijn. Ik weet wel dat ONA een zeer belabberde eerste helft speelde. Met een gezicht dat op onweer stond beklom van Mullem in de rust de beroemde trap naar de kleedkamer. Daar kon je door de muren heen zijn donderspeech horen. Die tirade duurde volgens mij niet langer dan een minuut, waarna Piet grommend naar buiten kwam, woedend de deur van de kleedkamer met een enorme smak achter zich dichtsloeg en alvast in de dug-out ging zitten. De donderspeech had uitwerking want ONA speelde de tweede helft zoals Piet het graag zag. En de punten bleven aan de Walvisstraat.

Woensdag brengen (oud) voetballers bij de ingang van begraafplaats IJsselhof een eerbetoon  aan de maestro. Een erehaag met applaus als afscheidsgroet voor de mooie dingen die Piet van Mullem voor het voetbal in de Goudse regio heeft betekend. Een schitterend gebaar!

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
5apr/210

Voetbaliconen

Meestal is er in het paasweekend volop sport, maar net als vorig jaar was het dit jaar ook weer behoorlijk stil op de Goudse sportvelden. Gelukkig ging de Ronde van Vlaanderen wel door en heb ik voor de televisie volop genoten van de jaarlijkse Hoogmis van het Vlaamse wielrennen en waar Matthieu van der Poel ook een gewoon mens bleek te zijn.  

Ik wil in deze column stil staan bij het heengaan van twee voetbaliconen. Op 31 maart jl. overleed op 85-jarige leeftijd Herman Vleggeert, erevoorzitter van VV Gouderak. Ik heb Herman zelf nooit zien voetballen, maar heb uit zeer betrouwbare bron vernomen dat hij vroeger jarenlang een heel goede stopperspil en aanvoerder was. Ik ken Vleggeert vooral als een markante en zeer joviale bestuurder van de sympathieke voetbalclub uit Gouderak. Toen ik medio jaren ’80 voor het eerst verslag deed van een voetbalwedstijd op sportpark Gouderak was Herman Vleggeert voorzitter. Altijd had hij een vriendelijk woord. En na afloop van de wedstrijd moest je het niet in je hoofd halen om meteen te vertrekken. Dat zou je niet in dank zijn afgenomen door de voorzitter. Nee, lekker nababbelen in de bestuurskamer, je ontkwam er niet aan. Mooie tijd. Mooie herinneringen.

Een andere voetbalicoon die op 31 maart jl. overleed is Puck Pols. Ook deze solide verdediger van SV Gouda in de jaren ’70 heb ik helaas nooit zien voetballen en moet het dus ook hebben van de verhalen van degenen die de loftrompet staken over zijn grote voetbalkwaliteiten. Ik heb Puck Pols vooral meegemaakt als trainer van SV Gouda en ONA. Ook was hij jaren coach van het zondagteam van Gouda bij de traditionele nieuwjaarwedstrijden. Ik zal mij Puck Pols blijven herinneren als een vriendelijke en aimabele man.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
29mrt/210

Rooie Koos

En weer zeggen twee voetbalverenigingen in West II het prestatievoetbal op zondag vaarwel. Een van die twee verenigingen die het ook op zondag niet meer zien zitten is VV Groeneweg.  De club uit Zevenhuizen wil niet wachten tot de KNVB eindelijk eens een beslissing neemt over b.v. weekendvoetbal en het standaardelftal speelt in het nieuwe voetbalseizoen in de 4e klasse zaterdag. De Goudse trainer René van Beek daalt af van de 2e naar de 4e klasse. Een soort vlucht naar voren want als ze nog langer hadden gewacht hadden ze het seizoen daarop zelfs in de 5e klasse moeten beginnen. KNVB, wakker worden!

SV Gouda zou afgelopen zaterdagmiddag de nieuwe hoofdtrainer officieel presenteren. Een mooie gelegenheid om alvast kennis te maken met Tim den Haan. Maar helaas, ook dit ging weer niet door. Dan maar wachten op het nieuwe seizoen.

Over nieuwe trainers gesproken. Omdat Willem Dekker geen dispensatie kreeg van de KNVB moest ONA op zoek naar een opvolger van Dek. Die is nu gevonden in de persoon van Koos Waslander. ‘Rooie Koos’, zoals de oud profvoetballer van o.a. NAC, Excelsior en PEC Zwolle destijds werd genoemd, is nog steeds de trotse bezitter van een fraai record. Op zaterdag 20 maart 1982 scoorde hij na de aftrap van de wedstrijd NAC – PEC Zwolle, tot ontzetting van centrale verdediger ‘IJzeren’ Rinus Israel en doelman Piet Schrijvers, al na 8 seconden een doelpunt.  Een record dat na 39 jaar door nog geen enkele voetballer in de Eredivisie is verbroken.

Ik maakte met Koos Waslander kennis in 2009 toen hij een half jaar trainer was van 1e klasser SV Gouda.  Nu is ‘Rooie Koos’ dus weer terug in Gouda. Ik hoop snel met hem hernieuwd kennis te maken.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
22mrt/210

Qatar

Dat sport en politiek onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn wordt de laatste dagen weer  duidelijk. De discussie of Nederland volgend jaar naar het WK voetbal in Qatar moet gaan laait weer op. Sommigen pleiten voor een totale boycot, terwijl anderen zeggen dat ‘we’ juist wel moeten gaan want dan kun je nog invloed uitoefenen.

Het WK voetbal werd in 2010 toegewezen aan Qatar. Steeds meer wordt duidelijk dat er sprake was van corruptie en omkoping. Maar het ergste is dat er bij de bouw van de stadions duizenden arbeidsmigranten om het leven zijn gekomen.

Het lijkt principieel om te pleiten voor een boycot, maar daar is het helaas te laat voor. Deze discussie had al veel eerder moeten plaatsvinden, want die erbarmelijke  arbeidsomstandigheden zijn al jaren bekend.

‘We’ gaan ‘gewoon’ naar Qatar. Koning Willem Alexander en premier Mark Rutte gaan niet. Dat veel hoogwaardigheidsbekleders dat voorbeeld mogen volgen! Dat moet emir Tamim bin Hamad al-Thani dan toch aan het denken zetten. Ik las een ingezonden brief van iemand die voorstelde om elke wedstrijd te laten voorafgaan met een minuut stilte om de slachtoffers te herdenken. Dat zou een mooi statement zijn, maar dit is voor de FIFA bobo’s vast een brug te ver.

Maar Nederland moet zich natuurlijk eerst nog kwalificeren. En als dat lukt zullen volgend jaar straten in Gouda weer fel oranje kleuren en kan men hopelijk weer in de voetbalkantines op grote schermen de verrichtingen van Oranje volgen.

Deze week begint de kwalificatie. Woensdag speelt Oranje in Turkije, ook een land dat het met de mensenrechten niet zo nauw neemt, zeker als je vrouw of journalist bent. Misschien kunnen de KNVB en de spelers woensdagavond in Istanboel ook hier een statement maken.    

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
15mrt/210

Lockdown

Het is deze week precies een jaar geleden dat Nederland in lockdown ging. Een mijlpaal waarbij deze dagen wordt stilgestaan, maar waar niemand volgens mij mee geconfronteerd had willen worden. Ik in ieder geval niet. Op 15 maart 2020 ging Nederland grotendeels op slot. Ook de sportaccommodaties. Deuren van sporthallen en zwembaden en hekken rond de sportvelden werden hermetisch afgesloten. COVID-19 had een staatsgreep gepleegd en heerste met dictatoriale verbetenheid.

In de afgelopen mooie zomer was er gelukkig een paar maanden weer een klein beetje vrijheid, maar we zijn weer enkele maanden terug bij af. De meeste sportcompetities zijn definitief gestopt. Jubilerende sportverenigingen hebben hun festiviteiten afgelast of verplaatst in de hoop dat er dit jaar nog iets officieels gevierd kan worden. Anderhalve meter is de norm. Handen schudden is er niet bij. BOA’s treden op als scheidsrechter en delen gele en rode kaarten uit. We werken met onze ellebogen en boksen om elkaar te begroeten. Alleen profvoetballers staan blijkbaar boven de wet want die knuffelen elkaar als nooit tevoren.

Ik ben het goed zat. Ik ben blij dat ik af en toe verslag kan doen van waterpolowedstrijden en heb zaterdag genoten van doelman Bram van Rossum van GZCDONK. Prachtige reddingen en een zeer fraaie treffer bij zijn collega doelman aan de andere kant van het bad in de allerlaatste seconde van de 2e periode. Maar ik wil meer. Ik wil ook naar de voetbalvelden om wedstrijden te verslaan. Ik ben benieuwd of bij Jodan Boys, ONA, Olympia, DONK, GSV en  Gouda ook zgn. muurliggers te zien zijn bij vrije trappen. Ik wil weer een scrum zien bij RFC Gouda. Of naar handbal, volleybal en tafeltennis.

Ach, hoop doet leven maar gezondheid staat voor mij voorop.

Covid-19 Lockdown concept. CORONAVIRUS LOCKDOWN. Covid-19 Pandemic world lockdown for quarantine. World many country and city under lockdown concept.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties