We mogen weer
‘We zijn weer open’. ‘We mogen weer’. Deze twee zinnen heb ik het afgelopen weekend meerdere keren gehoord. Uit deze woorden bleek duidelijk hoe blij voetbalsupporters zijn dat ze eindelijk weer langs de lijn kunnen staan. Er zijn weliswaar nog de nodige beperkingen, maar die konden de pret niet drukken en die namen ze zonder morren op de koop toe heb ik zondagmiddag bij sv DONK met eigen ogen kunnen constateren. En dan de voetballers. Als jonge lammetjes die in het voorjaar voor het eerst worden losgelaten huppelden ze vrolijk het veld in. Gretig als nooit tevoren. Honger naar de bal. Het gras opvreten, hoewel dat bij kunstgras teveel gevraagd is. Lachende gezichten alom. Ook de maandagochtendploeg had de dag erna storm Corrie getrotseerd en pakte fluitend, na een wekenlange verplichte rust, de werkzaamheden op. Er komt weer leven in de brouwerij.
De voetbalcompetitie bij de amateurs begint de komende weken eerst met een aantal inhaalwedstrijden. En als de stand dan helemaal is rechtgetrokken kan iedereen er in het weekend van 19 en 20 februari weer volop voor het ‘egje’ tegenaan. Sommigen zullen het wellicht jammer vinden dat de KNVB het vervolg van de bekercompetitie heeft geschrapt. Maar het belang van het uitspelen van de competitie en de nacompetitie staat voorop want aan het schrikbeeld dat de competitie voor de 3e keer niet wordt uitgespeeld wil niemand denken.
De veldrijders waren zondagmorgen al weer vroeg in de weer op de geluidswal. De rugbyers kunnen niet wachten om de bal over de lijn te drukken. De korfballers hunkeren naar de korf. De volleyballers willen weer smashen. De basketballers dunken. Zelfs de biljartballen gaan weer rollen. De Goudse sportwereld komt tot leven. We mogen weer.
Scott Ellison – There’s something about the night
De Amerikaanse singer-songwriter-gitarist Scott Ellison (13 juni 1954, Tulsa, Oklahoma) is al meer dan 30 jaar actief in de blues- en rockscene. Hij speelt met veel artiesten en richt begin jaren ‘90 zijn eigen bluesband The Scott Ellison Band op. De band opent o.a. voor Joe Cocker, Leon Russell, Bobby Bland, The Fabulous Thunderbirds en Buddy Guy. In 1993 komt zijn debuutalbum Chains of love uit. In 1996 verhuist Ellison van Los Angeles, waar hij in de jaren ’80 naar toe was getrokken, weer terug naar Tulsa.
Deze maand verscheen There’s something about the night, het nieuwe (13e) album van Scott Ellison. Het album opent met de shuffle Half a bottle down en hier laat Ellison meteen horen dat hij een geweldige gitarist is. Vlammend is ook het gitaarwerk in het titelnummer, de in soul gedrenkte ballad There’s something about the night. Orgel en fel gitaarwerk bepalen de temperamentvolle vertolking van het van Bobby ‘Blue’ Bland bekende Ain’t no love in the heart of the city. Bury your bone at home is een uptempo jazzy gitaarrocker met een tinkelende piano van Jon Greathouse. Chris Campbell neemt de leadvocals voor zijn rekening in de felle gitaarrocker Blowin’ like a hurricane. Met Salina belanden we met slide en accordeon in de opwindende zuidelijke sferen van de zydeco. Meat and potatoes is vette bluesrock met slide en huilende mondharp. De blazers en de fijne backing vocals maken van de funky soulblues Feast or famine een feest. Ellison is weer in topvorm, zowel gitaristisch als vocaal, in de slowblues Good year for the blues. Opwindend is het pianospel in de gruizige gitaarrocker I’m ready baby. De piano klinkt ook lekker in de shuffle Mirror image. De gashendel gaat daarna weer, met Hammond, felle gitaarlicks en soulvolle backing vocals, open in de strakke rocker Chains of love. Slide en mondharp zijn er in de bluesrocker Revolutionary man. Het album sluit met vlammend gitaarwerk, piano en fraaie backing vocals opwindend af.
Conclusie: There’s something about the night is een uitstekend album.
Tracks cd:
- Half a bottle down
- There’s something about the night
- Ain’t no love in the heart of the city
- Bury your bone at home
- Blowin’ like a hurricane
- Salina
- Meat and potatoes
- Feast or famine
- Good year for the blues
- I’m ready baby
- Mirror image
- Chains of love
- Revolutionary man
- Where do you go when you leave
Line-up:
- Scott Ellison – zang, backing vocals, lead gitaar, ritme gitaar, slide gitaar, bas
- Chris Campbell – zang
- Rick Robbins – ritme gitaar
- Lou Castro, Jon Parris – bas
- Robbie Armstrong, Jamie Oldaker, Todd Wolf, Dave Teegarden, Ron McRorey – drums
- Dave Teegarden – shakers, tamboerijn
- Jon Greathouse – Hammond B 3, piano
- Dick Simms – Hammond B 3
- Walt Richman, Hank Charles – piano
- Scott McQuade – accordeon
- David Bernston – mondharmonica
- Ginger Blake, Maxine Waters, Julia Waters, Oren Waters, Marcy Levy – backing vocals