Hans Theesink & Big Daddy Wilson – Pay day
De Nederlandse singer-songwriter-gitarist Hans Theesink (Enschede, 5 april 1948) wordt begin jaren ’60 gegrepen door de blues. Hij treedt in die jaren veel op met de Silly Skiffle Group tijdens volksfeesten in Enschede en omgeving en in Duitsland. In 1970 komt zijn eerste ep Next morning at sunrise uit. Begin jaren ’80 verhuist Theesink naar Oostenrijk (Wenen), waar hij veel optreedt. Vanaf 1988 wordt hij ook bekend bij een groter publiek in Nederland. In de jaren daarna werkt hij met veel artiesten samen zoals Jon Sass en Terry Evans en brengt met grote regelmaat platen uit.
Big Daddy Wilson wordt op 19 augustus 1960 als Wilson Blount geboren in Edenton, een stadje in North Carolina. Op zijn 16e stopt hij met school en gaat hij in het Amerikaanse leger dat hem in Duitsland stationeert. In Duitsland ontdekt hij de blues en hij woont daar nu al meer dan dertig jaar. In 2004 verschijnt zijn debuutalbum Get on your knees and pray. Zijn grote doorbraak komt in 2009 met het album Love is the key.
Begin december verscheen het album Pay day, een duo album van Hans Theesink en Big Daddy Wilson. Het album werd in juli 2021 opgenomen in een relaxte sfeer in Pinky’s Paradise, Styria, Oostenrijk. Volgens Wilson, die altijd al met Theesink had willen samenwerken, was dit een van de mooiste ervaringen die hij als artiest heeft gehad. Ook Hans Theesink genoot van de opnamesessies en het spelen met Big Daddy Wilson (‘we had lots of fun cooking up our special musical stew’).
Op de cd staan 16 songs, composities van Theesink en van Wilson en een aantal covers van legendarische bluesartiesten. Op de lp staan slechts 12 nummers.
Het album opent met Everybody ought to treat a stranger right, een zeer fraaie cover uit 1930 van de Texaanse gospelzanger Blind Willie Johnson (1897-1945). Ingetogen is de countryblues Walking en in het titelnummer Pay day, oorspronkelijk van Mississippi John Hurt (1892-1966), komen met de duozang de herinneringen aan het befaamde duo Sonny Terry & Brownie McGhee bij mij boven. In de prachtig door Wilson gezongen gospelblues Little Nora Maj is Helga Blount in de backing vocals te horen. In Vintage red wine horen we wat een fantastische gitarist Theesink is. Fraai zijn het mandolinespel van Theesink en de vibrerende zang van Wilson in I got plenty. De wereldwijde pandemie wordt bezongen in Virus blues met uitstekend gitaarspel, subtiele percussie en de heerlijke duozang. Indrukwekkend is daarna Hard time killing floor, de bekende deltablues uit 1931 van Skip James (1902-1969). Van de Texaanse gospelzanger Washington Philips (1884-1954) wordt Denomination blues gecoverd. Een schitterende gospel met een sprankelende banjo en duozang die weer herinneringen aan Sonny Terry en Brownie McGhee oproept. Wilson brengt in Ballerina een smachtend gezongen ode. Theesink en Wilson nemen daarna afwisselend de leadvocals voor hun rekening in Old man trouble en Who’s dat knocking. De geest van Terry/McGhee komt weer langs in Build myself a home. Het uitstekende gitaarwerk van Theesink is weer volop aanwezig in Hurry hurry en ook in de pure countryblues Train geeft hij gitaristisch zijn visitekaartje af. In het slotnummer, de countryblues Roll with the punches, nemen Theesink en Wilson om beurten de leadvocals voor hun rekening om in het refrein weer fraaie duozang te laten horen.
Conclusie: Pay day is een schitterend album. Heerlijk, eerlijk, relaxt en passievol. Ik kan haast niet wachten op de volgende samenwerking van Hans Theesink en Big Daddy Wilson.
Tracks cd:
- Everybody ought to treat a stranger right
- Walking
- Pay day
- Little Nora Maj
- Vintage red wine
- I got plenty
- Virus blues
- Hard time killing floor
- Denomination blues
- Ballerina
- Old man trouble
- Who’s dat knocking
- Build myself a home
- Hurry hurry
- Train
- Roll with the punches
Line-up:
- Hans Theesink – zang, gitaar, mandoline, banjo, mandogitaar
- Big Daddy Wilson – zang, percussie, ukelele bas
- Helga Blount – backing vocals (track 4)
Leave a comment