Olympische dromen
Juichend kwam ze over de finish. Haar armen wijd gespreid en een gouden blik in de ogen. Maar als snel werd Annemiek van Vleuten uit haar Olympische droom geholpen. Tellen is blijkbaar niet het sterkste punt van de Nederlandse sporters, want een dag daarvoor stond er ook een hockeyspeler te veel in het veld. Topsport heeft soms amateuristische trekjes.
Het is vallen en opstaan tijdens deze bizarre Olympische Spelen in Tokyo. Zo kwam er een einde aan de sportieve carrières van turner Epke Zonderland en tennisster Kiki Bertens. Olympisch kampioene Sanne Wevers ging ook roemloos ten onder. Bestuurlijke ellende had de turnsport in Nederland kapot gemaakt volgens haar, even vergetend dat haar vader ook een rol speelde. Maandagmorgen viel het doek voor mountainbiker Mathieu van der Poel. Even een plankje dat er niet was over het hoofd gezien en de Olympische droom aan flarden.
Een spelbreker is ook het coronavirus. Elke morgen wachten de atleten bibberend af of ze niet positief testen, met einde oefening als gevolg. Ik ben trouwens benieuwd of de voorspellers van het aantal medailles hier ook rekening mee hebben gehouden. Volgens Sportbureau Gracenote haalt Nederland maar liefst 48 medailles! Wetenschappers van de RUG zijn iets minder optimistisch maar komen toch tot 12 gouden, 11 zilveren en 11 bronzen plakken.
Nederland heeft nog veel ijzers in het Olympisch vuur, maar ik durf geen enkele voorspelling meer te doen. Onzekerheid is toch troef, maar dat heeft ook zo zijn charmes. Ik heb genoten van de boogschutters met een geweldige Steve Wijler. En wie had ooit gehoord van die 18-jarige Tunesische zwemmer Ahmed Hafnaoui die alle favorieten op de 400 meter vrije slag aftroefde. Van die Oostenrijkse wegwielrenster Anna Kiesenhofer had ik trouwens ook nooit gehoord.
Leave a comment