Opportunisme
Het afgelopen weekend was het weekend van de finales. De Nederlandse hockeymannen en –vrouwen versloegen Duitsland en vierden met hun fans de Europese titels. Op Roland Garros probeerde Stefanos Tsitsipas de kijkers een Griekse tragedie voor te schotelen, maar Novak Djokovic kroop in de huid van Houdini en haalde met de hakken over de sloot zijn 19e grandslamtitel binnen. En dan was er de finale van het Nederlands kampioenschap moddergooien, waaraan voornamelijk CDA’ers deel namen. Alleen is hier de kampioensschaal nog niet uitgedeeld omdat de VAR nog koortsachtig bezig is de beelden te bestuderen.
En eindelijk is het EK voetbal van start gegaan. Voordat de eerste bal rolde had iedereen in Nederland een mening over de kansen van Oranje. Bondscoach Frank de Boer snapte er volgens ‘kenners’ bar weinig van en vroegen zich vertwijfeld af waar hij in hemelsnaam mee bezig was. Voetballers opstellen die hij niet eens had moeten selecteren. Om over de speelwijze nog maar te zwijgen. Het negativisme droop er van af.
Zondag won Nederland met 3-2 van Oekraïne. Bijna iedereen was nu enthousiast. Het droop van de superlatieven. Critici hadden ineens waardering voor Frank den Boer. Ik heb nog net geen vliegtuigje gezien met de tekst ‘Goed gedaan Frankie’. Even dreigde het toch mis te gaan. Waar een winnende treffer van Dumfries al niet goed voor is. Want ik had de reacties wel eens willen horen als het onverhoopt 2-2 was gebleven. Een gelijkspel zou als een blamage worden bestempeld. De messen werden in de 80e minuut geslepen en het hoofd van de bondscoach was op weg naar het hakblok.
De oranjekoorts stijgt met het uur. Het opportunisme viert weer hoogtij. Het EK circus gaat, ondanks alles, gewoon verder. Donderdag wacht Oostenrijk.
Leave a comment