Gerritschinkel.nl Columns & meer

Larkin Poe – Kindred spirits

Larkin Poe zijn de zussen Rebecca en Megan Lovell. Oorspronkelijk afkomstig uit Calhoun, Noord Carolina, maar tegenwoordig in Nashville, Tennessee gesetteld. Vanwege hun zuidelijke harmonieën en elektrische (slide) gitaarriffs wordt Larkin Poe ook wel beschouwd als de ‘kleine zusjes van The Allman Brothers Band’. De muzikale carrière van Rebecca en Megan Lovell start in 2005 als ze samen met hun oudere zus Jessica de bluegrass/americanagroep The Lovell Sisters gaan vormen. Wanneer deze band in 2009 wordt ontbonden, richten Megan en Rebecca in 2010 Larkin Poe op. Ze toeren met o.a. Elvis Costello, Conor Oberst en Keith Urban. Ze treden ook op tijdens het beroemde Glastonbury Festival waar ze door de Britse zondagskrant The Observer worden uitgeroepen tot ‘Best discovery of Glastonbury 2014’. In 2014 brengen ze ook Kin, hun eerste volledige album, uit.

Op 20 november jl. verscheen Kindred spirits, het nieuwe album van Larkin Poe. Een album met elf (akoestische) covers.

Het album opent met een zeer korte versie van Robert Johnson’s Hellhound on my trail. Jammer dat deze countryblues met fraaie lapsteel slechts 43 seconden duurt. Mooi is de (harmonie) zang in akoestische blues Fly away, een song van Lenny Kravitz. Ingetogen en met een mooie gitaarsolo, is Neil Young’s Rockin’ in the free world. Devil in disguise van Elvis Presley is ook verrassend met lapsteel en mooie harmonieën en dat geldt ook voor de fraaie versie van de Phil Collins klassieker In the air tonight. In het bluesy Nights in white satin van de Moody Blues is weer lekker gitaarwerk te horen. Bo Diddley’s Who do you love is uptempo met akoestische gitaar en lapsteel. Singer-songwriter, gitarist, producer en rapper Post Malone wordt akoestisch en harmonieus geëerd met Take what you want. Een cover van The Allman Brothers Band ontbreekt uiteraard niet en van Ramblin’ man maken de dames Lovell een vrolijke bluesgrass achtige versie. Het prijsnummer is Bell bottom blues van Derek & The Dominos. Een schitterende slowblues met akoestische gitaar, lapsteel en fraaie harmoniezang. Met Elton John’s Crocodile rock wordt het album in stijl afgesloten.

Conclusie: Larkin Poe heeft op Kindred spirits songs van zeer diverse genres in mooie uitgeklede rootsmuziek omgezet.

Tracks:

1. Hellhound on my trail
2. Fly away
3. Rockin’ in the free world
4. (You’re the) Devil in disguise
5. In the air tonight
6. Nights in white satin
7. Who do you love
8. Take what you want
9. Ramblin’ man
10. Bell bottom blues
11. Crocodile rock

Line up:

• Rebecca Lovell – zang, resonator gitaar, akoestische gitaar, percussie
• Megan Lovell – zang, lap steel, percussie
• Caleb Crosby – percussie (track 2,4)

Keith Richards and the X-Pensive Winos – Live at the Hollywood Palladium

De jaren ’80 van de vorige eeuw staan niet bekend als het meest succesvolle decennium van The Rolling Stones. En halverwege dat decennium lijkt het er op dat het einde van The Rolling Stones nabij is. Mick Jagger en Keith Richards hebben nogal eens ruzie. Jagger tekent een platencontract als soloartiest, gaat met een eigen band op tournee en brengt in 1985 zijn eerste soloalbum She’s the boss uit. Redenen voor Richards om ook een solocarrière te starten. In 1988 verschijnt zijn eerste soloalbum Talk is cheap. En net als Jagger formeert ook Richards zijn eigen begeleidingsband om op tournee te gaan.

In 1988 toert Keith Richards met zijn band The X-Pensive Winos langs twaalf Amerikaanse steden. Op 15 december 1988 treden ze op in The Hollywood Palladium, Los Angeles, California. Opnamen van dit concert verschenen in 1991 op cd en dvd. Op 13 november jl. werd dit album, met bonustracks en in diverse uitvoeringen, waaronder een luxe boxset, opnieuw uitgebracht.

Met een keiharde drumklap, gevolgd door een typische Richards riff wordt het concert met de felle rocker Take it so hard geopend. Het tempo blijft hoog in How I wish, met de gruizige zang van Richards, de gierende gitaren en de bonkende ritmesectie. Ook in de Chuck Berry achtige rocker I could have stood you up blijft het zeer stevig met de strak meppende drummer en een vette saxsolo van Bobby Keys. Keith Richards is een liefhebber van reggae en dat is duidelijk te horen in het ruim acht minuten strak gespeelde Too rude, een Stones nummer van hun in 1986 verschenen album Dirty work. Daarna wordt stoom afgeblazen in de prachtige soulvolle ballad Make no mistake, met Richards in duet met Sarah Dash en lekkere keyboards van Ivan Neville. Prachtig en uitbundig is de leadzang van Sarah Dash in Time is on my side, de hit van The Rolling Stones uit 1964. Big enough is een funky gitaarrocker met een strakke ritmesectie en een spetterende saxsolo, en met Whip it up blijft het ultiem rocken wat de klok slaat. Mooi is het pianospel in de prachtige ballad Locked away. Na de strakke rocker Struggle komt de band op de proppen met Happy, het Stones nummer dat Richards ook altijd tijdens Stones concerten vocaal voor zijn rekening neemt. Daarna volgt nog een Stones song, het van Between the buttons uit 1967 afkomstige Connection. Na het voorstellen van de band gaat het met Rockawhale nog een keer helemaal los.

Alleen in de digitale versie en op de boxset zijn drie bonustracks te horen. Een feestelijke snelle versie van de Lennon & McCartney song I wanna be your man, met net als op de single van The Rolling Stones uit 1963, ook hier een verschroeiende gitaarsolo. Een andere Stones song is het fel rockende van het album Tattoo you uit 1981 afkomstige Little T&A. En tenslotte You don’t move me met de  bekende riffs.    

Conclusie: Een sterk album van een uitstekend op elkaar ingespeelde en in grote vorm verkerende band.

Tracks:

1. Take it so hard
2. How I wish
3. I could have stood you up
4. Too rude
5. Make no mistake
6. Time is on my side
7. Big enough
8. Whip it up
9. Locked away
10. Struggle
11. Happy
12. Connection
13. Rockawhile

Bonustracks

1. I wanna be your man
2. Little T&A
3. You don’t move me

Line-up

Keith Richards – gitaar, zang

Charley Drayton – bas, backing vocals, drums (track 1,3)

Steve Jordan – drums, backing vocals, bas (track 1), keyboards (track 3)

Sarah Dash – backing vocals, percussie, leadvocals (track 6)

Bobby Keys – saxofoon

Ivan Neville – keyboards, backing vocals, gitaar (track 11), bas (track 3)

Waddy Wachtel – gitaar, backing vocals,