Gerritschinkel.nl Columns & meer

21nov/200

The Bluesbones – Live on stage

De vijfkoppige Belgische bluesband The Bluesbones is opgericht in 2011. In 2012 verschijnt al hun eerste album Voodoo guitar en in datzelfde jaar krijgt de band de publieksprijs bij de Belgian Blues Challenge en wint de Belgian Blues Challenge in 2016. Bij de European Blues Challenge in Horsens in Denemarken in 2017 eindigt de band als Belgische vertegenwoordiger op de 2e plaats. The Bluesbones spelen op meer dan 400 Europese shows en op verschillende festivals zoals Blues Peer Festival, Ribs & Blues Festival, Moulin Blues, Swing Wespelaar Festival, Scinawski Blues Festival, Cahors Blues Festival, Breda, Jazz, Randers Blues Festival en Blues‘n Jazz Rallye. Ze hebben het podium gedeeld met o.a. Jimmy Vaughan, Seasick Steve, Tommy Castro, Guy Forsyth, Laurence Jones, Danny Bryant, The Nimmo Brothers en Jimmy Thackery.

Eind 2019 besloot de band we om, samen met de organisatie achter het Swing Wespelaar Festival, een concertavond te organiseren in GC Den Breughel in Haacht, om een nieuw livealbum op te nemen na het succesvolle “Chasing Shadows” uit 2018. Maar toen kwam COVID-19 en de hele live scene viel stil en hierdoor heeft dit album vertraging opgelopen en viel heel het plan om de nieuwe cd in Europa live te gaan promoten, in het water. Toch hebben The Bluesbones besloten om het album dat op 9 november 2019 in Haacht werd opgenomen, deze maand uit te brengen onder de titel Live on stage.

Met Find my way out wordt lekker vet afgetrapt en is de toon gezet. Een bruisende orgelsolo, een strakke ritmesectie, gedreven zang en een felle gitaarsolo. In The end strooit Edwin Risbourg weer zeer kwistig met zijn Hammondtonen en valt ook het straffe basspel van Geert Boeckx op. Met Demon blues gaat het richting de voodoo van New Orleans met wah wah gitaar en een (jazzy) Hammondsolo. Going down is vette midtempo swamprock met een vlammende slide van Paglia. Het tempo gaat vervolgens flink omhoog in Better life, met een gedreven ritmesectie en wederom een fantastische orgelsolo en in het fel rockende The witchdoctor met Paglia van subtiel tot verschroeiend. De rust keert weer in het in een bad van orgeltonen mooi gezongen Betrayal. Uitbundig is de zang van Nico De Cock in de slowblues Sealed souls, waarin Hammond en gitaar zich ook weer van hun beste kant laten horen. Romance for rent is een melodieuze uptempo rocker met pompende bas. Ferme drumklappen van Jens Roelandt  trappen daarna de uptempo rocker Cruisin’ af en waarin Risbourg weer zijn grote klasse laat horen, en dat doet hij daarna ook met zijn gierende Hammond in Psycho mind.  De uitsmijter is de ruim elf minuten durende slowblues Whiskey drinking woman, die begint met indringend en lyrisch gitaarwerk, gevolgd door een lange orgelsolo om te eindigen met een intense gitaarsolo.

 Conclusie: Ik vrees dat we de live concerten voorlopig nog moeten missen, maar dit album is meer dan een pleister op de wonde. Live on stage is een geweldig album van een uitstekende (live)band.

Tracks:

  1. Find my way out
  2. The end
  3. Demon blues
  4. Going down
  5. Better life
  6. The witchdoctor
  7. Betrayal
  8. Sealed souls
  9. Romance for rent
  10. Cruisin’ (FCC warning)
  11. Psycho mind
  12. Whiskey drinking woman

Line-up:

  • Nico De Cock – zang
  • Stef Paglia – gitaar, backing vocals
  • Edwin Risbourg – Hammond, Rhodes, backing vocals
  • Geert Boeckx – bas
  • Jens Roelandt – drums
Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.