De leegheid
Er heerste afgelopen weekend een trieste sfeer langs de sportvelden. Het woord sfeer is hier eigenlijk totaal niet op zijn plaats want bij sfeer denk ik aan vrolijkheid, gezelligheid en plezier. Aan sporters die op zaterdag en zondag goedgemutst met hun sportspullen naar de club gaan. En aan supporters die al dan niet met vlaggen en toeters hun favorieten gaan aanmoedigen.
Maar alles is nu anders. Er mag worden gesport, maar de kantines en veelal ook de kleedkamers zijn gesloten. Publiek is persona non grata. Slechts een beperkt aantal mensen mag het sportcomplex op. Op de tribunes kun je een kanon afschieten en dan raak je niemand. Meerdere sportclubs hadden slimme maatregelen getroffen. SV Gouda had net een grote tent neergezet om meer ruimte te creëren, maar die staat nu werkeloos te zijn.
Een sportwedstrijd zonder publiek is nu te vergelijken met een slagroomtaart zonder slagroom. Met een zwembad zonder water. Met een spannend boek zonder plot. Met een tandem zonder duopassagier. Met een aquarium zonder vissen.
Maar supporters zijn ook nu niet voor één gat te vangen. In Katwijk stonden de fans in de duinen de wedstrijd van Quick Boys te volgen. Bij meer voetbalclubs is het mogelijk om toch een glimp op te vangen van de wedstrijd. Vanaf huizen aan de Walvisstraat kun je ONA heel goed zien spelen. Het Groenhovenpark is een openbaar gebied en vanachter de hekken kun je Gouda zien voetballen. Jodan Boys 1 vanaf de Goejanverwelledijk. Olympia vanuit huis aan de Breevaarthoek. GSV vanaf de Sportlaan. Bij DONK kun je met een verrekijker de Oostpolder in.
Maar de leegheid op de voetbalvelden los je zo helaas niet op. Waarom de voetbalcompetitie niet drie weken stilgelegd?
Leave a comment