Gerritschinkel.nl Columns & meer

21sep/200

Kris Delmhorst – Long day in the milky way

Kris Delmhorst is geboren in Brooklyn, New York. Ze is getrouwd met singer-songwriter en producer Jeffrey Foucault en woont tegenwoordig in West-Massachusetts. Zij maakt actief deel uit van de folkscene in Boston. Behalve gitaar speelt zij ook viool, cello, contrabas en piano. In 1998 komt haar debuutalbum Appetite uit. In 1999 verschijnt er een livealbum van The Vinal Avenue String Band, waar Delmhorst deel van uitmaakte. Delmhorst maakt ook met het trio Redbird, met echtgenoot Jeffrey Foucault en Peter Mulvey, platen. Zij is ook te horen op albums van o.a. Mary Gauthier, Peter Wolf, Chris Smither, Jeffrey Foucault en Lori McKenna. Delmhorst wordt vergeleken met Lucinda Williams, Ricky Lee Jones, Anaïs Mitchell en Juana Molina.

Deze maand verschijnt er weer een nieuw album van Kris Delmhorst. Long day in the milky way is haar 8e soloalbum en de opvolger van The wild uit 2017. Het album is opgenomen in een bijna 300 jaar oude boerderij in Maine met een vrij grote groep vertrouwde musici. Delmhorst schreef de meeste nummers zelf tijdens een retraite in New Hampshire.

De titel van het album is meteen ook de eerste zin van het openingsnummer Wind’s gonna find a way, een melodieuze song met mooie ingetogen zang. Elektronische pianoklanken openen Golden crown, waarbij Delmhorst wordt ‘vergezeld’ van fraaie backing vocals en strijkers. Iets steviger zijn Hanging garden en het soulvolle secret girl, waarin ook de blazers voorzichtig om de hoek komen kijken. Vol emotie is de zang in Horses in the sky en de zang en de backing vocals zijn ook weer zeer fraai in de ballad Skyscraper. Ricky Lee Jones en Walter Becker schreven The horses en krijgt hier mede dankzij de harmonieën een sfeervolle uitvoering. Mooi akoestisch gitaarspel is te horen in Flower of forgiveness. Mooi ingetogen is de zang in het samen met Dave Godowsky geschreven Nothing ‘bout nothing. Na het heel rustige Crow flies wordt er in het samen met Hazel Foucault geschreven Bless your little heart meer tempo ingebracht met prominent drumwerk, viool, piano en een korte lekkere gitaarsolo. Vol overgave zijn in het slotnummer Call off the dogs weer de zang en de harmonieën.   

Conclusie: Long day in the milky way is een prima album met sfeervolle arrangementen.

Tracks:

  1. Wind’s gonna find a way
  2. Golden crown
  3. Hanging garden
  4. Secret girl
  5. Horses in the sky
  6. Skyscraper
  7. The horses
  8. Flower of forgiveness
  9. Nothing ‘bout nothing
  10. Crow flies
  11. Bless your little heart
  12. Call off the dogs

Line up:

  • Kris Delmhorst – zang, akoestische en elektrische gitaar, Wurlitzer, piano, cello, kalimba
  • Rose Polenzani, Rose Cousins en Annie Lynch – zang
  • Dietrich Strause – piano, Rhodes, akoestische gitaar, trompet, trombone, vibrafoon, pocket piano
  • Sam Moss – elektrische gitaar, viool
  • Màiri Chaimbeul – harp
  • Jeremy Moses Curtis – elektrische- en contrabas
  • Ray Rizzo – drums, percussie
  • Sam Kassirer – Wurlitzer (track 3), Hammond B-3 (track 12)

 

21sep/200

De 5e klasse

De KNVB liet weer van zich spreken. De zedenmeesters van de voetbalbond riepen FC Emmen tot de orde. De Drenten hadden een sponsor gevonden die maar liefst een half miljoen euro in de kas wilde storten van de voetbalvereniging. Maar de activiteiten van deze sponsor, het Veendamse bedrijf Easy Toys, konden volgens de Zeister bobo’s niet door de beugel. Geen reclame voor seksspeeltjes vinden de puriteinse bondsbestuurders. Diezelfde bestuurders die geen enkel probleem hebben als Nederland in Belarus gaat voetballen. En ook blijkbaar niet wakker liggen van de dode arbeiders in Qatar. Nee, het WK voetbal in 2022 moet gewoon doorgaan. Ten koste van alles!

Maar toch brak er afgelopen week een glimp licht door in de Zeister bossen. De KNVB heeft besloten dat er in het voetbalseizoen 2021- 2022 in West I en West II op zaterdag weer een 5e klasse komt. De sterke toename van het aantal clubs dat prestatief op zaterdag gaat voetballen is een van de redenen. En natuurlijk die belachelijke uitslagen van de afgelopen seizoenen. Uitslagen als 10-0, 14-2, 0-11 en 9-3 kwamen regelmatig voor.

Maar er komt dus weer een 5e klasse. Dat betekent wel dat er aan het eind van het huidige seizoen weer gedegradeerd kan worden. En hoe, in iedere 4e klasse dalen maar liefst drie teams af. Wordt het onderin ook weer spannend en spelen ze niet voor de kat zijn viool en soms met enige tegenzin.

De laatste zin van mijn sportcolumn van 11 september 2019 luidde: ‘KNVB let op uw saeck! Invoering van een 5e klasse lijkt mij meer dan ooit urgent’. Ik ga er niet vanuit dat men dit in Zeist heeft gelezen, maar dat terzijde. Toch dit seizoen nog even ‘genieten’ van monsteruitslagen.

 

 

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties