Mick Clarke – Big wheel
Mick Clarke (12 juli 1950) is in 1968 een van de oprichters van de Britse bluesband Killing Floor. Killing Floor bouwt eind jaren 60 begin jaren 70 een grote reputatie op in het Britse clubcircuit en speelt op grote Europese festivals. Killing Floor begeleidt Freddie King op twee Britse tournees en toert ook met Howlin’ Wolf en Otis Spann. In het midden van de jaren 70 maakt Clarke deel uit van de powerbluesband Salt die regelmatig in de beroemde Londense Marquee Club optreedt en o.a. in voorprogramma van Muddy Waters staat. In de jaren 80 formeert hij The Mick Clarke Band waarmee hij regelmatig met succes op tournee is. In de VS deelt de band het podium met Johnny Winter, Canned Heat, Foghat en C.J. Chenier. In Europa treedt de band o.a. op tijdens het befaamde Belgium R&B Festival in Peer en the Blues Night op het Karlshamn Baltic Festival in Zweden. Clarke maakt ook een hele reeks soloalbums waarvan de eerste, Looking for trouble, in 1984 uitkomt.
Clarke blijft muziek opnemen in zijn eigen Fabulous Rockfold Studio in Surrey Hill County, Engeland. Vorig jaar bracht hij twee ep’s uit, Cut loose vol. 1 en Cut loose vol. 2. Met het uitbrengen van deze ep’s wilde Clark kijken welke tracks populair zijn bij de fans, zodat deze eventueel later al dan niet geremixt of in een alternatieve versie op een nieuw album zouden kunnen komen.
Dat nieuwe album verscheen vorige maand. Big wheel, is ook weer in zijn eigen studio opgenomen en Clarke bespeelt ook nu alle instrumenten zelf. Op het album staan elf nieuwe nummers en drie nummers die vorig jaar al zijn uitgebracht. Het album opent vertrouwd met de Elmore James’ Knocking at your door, gevolgd door Trouble trouble, een jazzy bluesballad van jazz-zangeres Betty Roche. Clarke heeft de originele tekst wel enigszins veranderd. Na het door Roy Buchanan geïnspireerde Snappin’ at your heel komt Elmore James weer aan bod met het instrumentale Full circle. Just to get me by verscheen al eerder op de ep Cut lose vol. 2. De gitaarriffs doen denken aan Dave Davies van The Kinks en het drumwerk is een knipoog naar Simon Kirke van The Free. De BB King compositie I stay in the mood is ook al eerder verschenen. Clark’s gitaarspel is lekker fel. Na het gruizige gitaarwerk in het Stones-achtige Dog and bone komt in Everything’s gonna be alright, tevens de nieuwe single, de actualiteit om de hoek kijken. Clark nam deze klassieker van Little Walter op toen het coronavirus de kop op stak. Clark is ook hier weer uitstekend op dreef met zijn intense gitaarspel. Mick’s guitar boogie is een instrumental met Jeff Beck en Chuck Berry als leidraad. Een van mooiste nummers is de door Otis Rush geïnspireerde minor key blues Heard it all before, met orgel en snijdende gitaarsolo’s. De felle slide doet weer van zich spreken in het stomende Dead leg boogie. De instrumental Flyin’ lo wordt opgedragen aan Freddie King, waarmee Killing Floor in de jaren 70 toerde. In Down at the bridge komen speciale herinneringen boven aan The Bridgehouse, een pub in Londen waar Clark met SALT in de jaren 70 regelmatig optrad. Fraai is hier weer de slide. Het titelnummer Big wheel verscheen vorig jaar ook al op Cut loose vol. 2. Ook in deze felle bluesrocker zitten verwijzingen naar bluesgrootheden. ‘Big wheel’s turning’ was een quote van Howlin’ Wolf toen Killing Floor met hem toerde in 1969. De tweede verwijzing is naar Young fashioned ways van Muddy Waters.
Conclusie: Big wheel is een album met eerlijke gedreven bluesrock van een uitstekende gitarist.
Tracks:
- Knocking at your door
- Trouble trouble
- Snappin’ at your heel
- Full circle
- Just to get me by
- I stay in the mood
- Dog and bone
- Everything’s gonna be alright
- Mick’s guitar boogie
- Heard it all before
- Dead leg boogie
- Flyin’ lo
- Down at the bridge
- Big wheel