Eamonn McCormack – Storyteller
De Ierse gitarist. songwriter en muziekproducent Eamonn McCormack is op 27 juni 1962 geboren in Dublin en begint op 9-jarige leeftijd akoestische gitaar te spelen. Hij wordt in die tijd beïnvloed door Slade, Cat Stevens, Neil Young en Rory Gallagher en later, als hij de elektrische gitaar heeft ontdekt, door Jimi Hendrix, Eric Clapton, Jan Akkerman, Thin Lizzy en uiteraard nog steeds door Rory Gallagher. Van 1979 tot 1983 woont en toert hij in de Verenigde Staten en daar ontstaat zijn eigen persoonlijke stijl van blues en bluesrock. Als hij weer terug is in Europa begint hij onder het pseudoniem Samuel Eddy op te treden in clubs en op festivals. Hij krijgt een platencontract en hij maakt met die band drie albums. In 2002 treedt Samuel Eddy in Nederland op tijdens Parkpop en toert met o.a. Walter Trout, ZZ Top, Johnny Winter, Robert Plant en Popa Chubby. In 2002 besluit McCormack uit de muziekscene te stappen, maar sinds 2009 is hij weer actief als gitarist, songwriter en producer.
Begin april verscheen het nieuwe album van McCormack. Op Storyteller staan elf zelfgeschreven songs met verhalen over dingen die hij in zijn leven heeft meegemaakt en over dingen die hem hebben beïnvloed.
Kerkklokken luiden The Great Famine in, het dramatische verhaal over de Ierse hongersnood van 1845 – 1850. McCormack vraagt zich vertwijfeld af waarom al die mensen moesten sterven. Een hartverscheurend nummer. Gypsy women is een blues met een strakke ritmesectie, indringende zang, fel gitaarwerk en een mondharp. Zeer fraaie baslijnen zijn er in de stevige ballad Help me understand, met een smekende stem van McCormack. The one on is een bluesrocker in de beste Thin Lizzy traditie. Phil Lynott is dichtbij. In de snelle rocker Cowboy blues, met bonkende drums en een fraaie slide, vertelt McCormack waar zijn muzikale roots liggen, nl. in de blues! Prachtig lyrisch gitaarwerk is daarna te horen in de slowblues In a dream. Na de prachtige bluesballad Every note that I play, wordt in With no way out het tempo weer hard en strak en met striemende gitaarsolo’s opgevoerd. Het nummer doet me trouwens hier en daar denken aan One hit to the body van The Rolling Stones. De sterke ritmesectie doet weer van zich spreken in de met spetterend gitaarwerk gelardeerde boogie Cold cold heart. Ook South Dakota bound, met een sprankelende piano, wordt weer lekker strak gespeeld. Met de spetterende gitaarrocker Make my love wordt het album daverend afgesloten.
Conclusie: Storyteller is een uitstekend album dat je niet vaak genoeg kunt draaien.
Tracks:
- The Great Famine
- Gypsy women
- Help me understand
- The one on
- Cowboy blues
- In a dream
- Every note that I play
- With no way out
- Cold cold heart
- South Dakota bound
- Make my move
Line-up
- Eamonn McCormack – gitaren, mandoline, zang, mondharmonica
- Edgar Karg – bas
- Max Jung-Poppe – drums, percussie
- Arne Wiegmand – piano, orgel