Gerritschinkel.nl Columns & meer

16mrt/200

Frazey Ford – U kin B the sun

De uit Vancouver, British Columbia, afkomstige Canadese singer-songwriter (en actrice) Frazey Ford is in 1999 een van de oprichters van The Be Good Tanyas. Met deze Canadese folk/americana band maakt Ford drie albums (Blue horse, 2000, Chinatown, 2003 en Hello love 2006). In 2007 gaan de leden van de band op de solotoer. Van Frazey Ford verschijnt  in 2010 haar gunstig ontvangen solodebuut Obadiah. In 2014 komt haar 2e soloalbum Indian ocean uit en ook dit album, opgenomen in Memphis, Tennessee, met Hi Rhythm Section, de band van Al Green en Ann Peebles, krijgt zeer gunstige kritieken. Frazey Ford treedt op 2 maart 2015 zelfs op in het televisieprogramma De Wereld Draait Door en vertolkt daar het nummer September fields.

In februari jl. kwam haar 3e soloalbum, U kin B the sun, uit. The Hi Rhythm Section doet deze keer niet mee maar Ford heeft een aantal uitstekende musici om zich heen verzameld. Het openingsnummer Azad (de naam van haar zus) is lekker uptempo met de backing vocals van Caroline Ballhorn, die op veel tracks een mooie aanvulling is op de voortreffelijke vocale kwaliteiten van Ford. U and me is een prachtige ballad met de vibrerende stem van Frazey en fraaie Hammond klanken. De soms trillende stem is ook te horen in Money can’t buy. De bluesy zang van Ford is weer wonderschoon in de ballad Let’s start again. De begeleiders tonen hun niet geringe kwaliteiten in Holdin’it down en Purple and brown, waarbij vooral het basspel van Darren Parris de oren streelt. The kids are having non of it verwijst naar de schietpartij op een school in Parkland in 2018. Maatschappij kritisch is ook Motherfucker. De groovy bastonen en het orgel zijn weer fraai in Golden. Na de ballad Everywhere is de titeltrack U kin B the sun met de heldere zang en de uitstekende begeleiders een perfecte afsluiter.       

Conclusie: U kin B the sun is een wonderschoon en intiem album van een zangeres die met haar stem vele kanten op kan.

Tracks:  

  1. Azad
  2. U and me
  3. Money can’t buy
  4. Let’s start again
  5. Holdin’ it down
  6. Purple and brown
  7. The kids are having none of it
  8. Motherfucker
  9. Golden
  10. Everywhere
  11. U kin B the sun

Line-up:

  • Frazey For – zang, gitaar
  • Darren Parris – bas
  • Leon Power – drums
  • Craig McCaul – gitaar
  • Phil Cook – keys
  • Caroline Ballhorn – backing vocals
16mrt/200

Gouda op slot

En dan stuit je bij het schrijven van een nieuwe sportcolumn ineens op een probleem. Meestal schrijf ik over actuele (Goudse) sport. Over dingen die ik het afgelopen weekend heb meegemaakt. Of ik kijk vooruit naar komende sportevenementen. Maar ja, alleen degenen die de laatste dagen onder een steen hebben gelegen hebben geen weet van het coronavirus.

Heel Nederland is zo ongeveer op slot gegaan en dat geldt uiteraard ook voor de Goudse sportwereld. De voetbalvelden liggen er desolaat en verlaten bij. Alleen meeuwen, kraaien en eksters wagen zich nog op de (kunst)grasmat. Het water in het Groenhovenbad is spiegelglad en rimpelloos. De korfbalpalen en de volleybalnetten staan of liggen er werkeloos bij in de sporthallen en sportzalen. Wielrenners zijn verbannen van hun vertrouwde wielerbaan en moeten nu noodgedwongen hun eenzame ritjes door de polder rijden. Heeft ook zijn charme trouwens, maar dat terzijde. De restaurants en de cafés zijn gesloten, dus de mogelijkheid van borrelpraat is voorlopig ook verleden tijd. Je conditie op peil houden in sportscholen is ook een utopie. Alleen geblesseerde sporters hebben misschien baat bij de lockdown.

Het zijn ongekende tijden en de sportbobo’s breken zich het hoofd over de voortgang van de verschillende competities. Uitstel, verlenging, inkorten of zelfs afstel, alles lijkt bespreekbaar.

Ik moet ook nog wennen aan het feit dat ik de komende weken geen sportwedstrijden kan verslaan. Mijn microfoon mag zeker tot 6 april worden opgeborgen. Maar laat ik niet klagen, tenslotte is sportverslaggever geen vitaal beroep, en in mijn geval gewoon een leuke hobby. Ik heb nu in ieder geval meer tijd om verder te schrijven aan het jubileumboek van SV DONK. Lekker thuis grasduinen in de 100-jarige geschiedenis van deze Goudse voetbalvereniging. Een mooi alternatief.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties