Gerritschinkel.nl Columns & meer

22sep/190

Osborne Jones – TWANG

Osborne Jones is een duo bestaande uit de singer-songwriters David Osborne uit Los Angeles en David-Gwyn. Beide musici ontmoetten elkaar in hun tienerjaren in de Midlands van Engeland.

David Osborne speelt zowel gitaar, bas, pedal steel, ukelele en keyboards en ‘verdeelt’ zijn tijd tussen Los Angeles en Londen. Hij speelde de afgelopen jaren in meerdere bands waaronder The Flexibles uit Detroit. David-Gwyn Jones speelt gitaar, mandoline en mondharp. Osborne Jones is duidelijk beïnvloed door countrygrootheden als George Jones, Merle Haggard en Buck Owens en de countryrock van b.v. Gram Parsons, Dave Alvin en Chris Gaffney.

In 2010 verschijnt hun debuutalbum Long night moon. Daarna brengt het duo regelmatig nieuwe albums uit, Out of blue yonder ( 2012),In the moment (2013), Only now (2016) en Ever closer (2018).  

Vorige maand verscheen (digitaal) TWANG, een compilatiealbum met tien songs. Songs van Only now (track 2,5,7,10) en Ever closer (track 1,3,4,6,8,9). Op het album is een groot aantal gastgitaristen te horen; Albert Lee (Eric Clapton, Bill Wyman’s Rhythm Kings, Chris Farlowe), Rick Shea (Dave Alvin, Chris Gaffney), Kenny Vaughan, (Marty Stuart, Lucinda Willams, Allison Moorer), Jerry Donahue (Fairport Convention, Fotheringay, Electric Revelators), Will McFarlane (Bonnie Raitt, Muscle Shoals Rhythm Section) en Pete Anderson (Dwight Yoakam, Buck Owens, Michelle Shocked).

TWANG opent lekker swingend met het uptempo A million teardrops, met fraaie gitaarlicks van Albert Lee. Down to Austin is midtempo countryrock met harmonies en een lekkere gitaarsolo van Rick Shea. Na de traditionele country tearjerker I guess that you will komt de geest van Kenny Rogers bovendrijven in de ingetogen gezongen countryballad A good more besides. De ballad The bond is alleen al mooi door de fraaie pedalsteel en ook de mooie gitaarsolo van Jerry Donahue. Iets steviger gaat het er aan toe in Good night’s sleep, mede door de gitaarsolo van Will McFarlane. You used to kiss me is vrolijk en uptempo met flarden accordeon en steel en het Buck Owens achtige gitaarspel van Pete Anderson. Always write in blue is daarna weer een mooie midtempo countrysong met harmonies met een twangy gitaarsolo van Kenny Vaughan. Met Albert Lee wordt er in You are the river weer met orgel en piano strak rockend uitgepakt. Het slotakkoord Never crossed my mind is een lekker melodieus nummer geheel in de stijl van Nick Lowe, zowel vocaal als instrumentaal.

Conclusie: TWANG bevat traditionele country(pop). Hier en daar wat gladjes. De gastgitaristen voegen net die extra peper toe aan het verder zeer prettig in het gehoor liggende album.

Tracks:

  1. A million teardorps (with Albert Lee)
  2. Down to Austin (with Rick Shea)
  3. I guess that you will (with Kenny Vaughan)
  4. A good more besides (with Will McFarlane)
  5. The bond (with Jerrry Donahue)
  6. Good night’s sleep (with Will McFarlane)
  7. You used to (with Pete Anderson)
  8. Always write in blue (with Kenny Vaughan)
  9. You are the river (with Albert Lee)
  10. Never crossed my mind (with Rick Shea)