Gerritschinkel.nl Columns & meer

8apr/190

Townes van Zandt – Blue sky

De op 7 maart 1944 in Fort Worth, Texas, geboren singer-songwriter Townes van Zandt had in zijn leven een kleine maar zeer trouwe schare fans. Een echte doorbraak door het grote publiek bleef helaas niet. Zijn muziek werd wel gekoesterd door muzikale generatiegenoten als Willie Nelson, Guy Clark en Merle Haggard. Platenmaatschappijen stonden niet te springen om zijn werk uit te brengen. In 1968 verscheen zijn debuutalbum For the sake of the song.

Van Zandt leed aan een drugs- en alcoholverslaving. Begin deze eeuw ontstond er meer interesse voor Townes van Zandt en verschenen er o.a. boeken en een documentaire over zijn leven.

Townes van Zandt stierf op 52-jarige leeftijd op Nieuwjaarsdag 1997, cynisch genoeg op dag af precies 44 jaar na de dood van zijn grote idool Hank Williams. Na zijn dood werd van Zandt wel een van de helden van een jongere generatie musici en werd door hen de muziek van Townes van Zandt onder een breder publiek gebracht.

Op 7 maart jl., de dag dat Townes van Zandt 75 jaar zou zijn geworden, is er een verzamelalbum uitgebracht. Dit album, Blue sky, bevat opnames uit 1973. In totaal 11 songs, waaronder twee nooit eerder uitgebrachte nummers. De opnamen van deze sessie werden teruggevonden in de archieven van musicus-journalist Bill Hedgepeth in Atlanta.

Het album opent met het mooie akoestische nooit uitgebrachte All I need, gevolgd door een ruwe demo van Rex’ blues, een nummer dat in 1993 op zijn album Rear View Mirror terecht zou komen. Hills of Roane County is een East Tennessee murderballad uit de 19e eeuw, ook bekend van o.a. The Blue Sky Boys en The Stanley Brothers. De titelsong Sky blue is ook nooit eerder uitgebracht. Na Richard Dobson’s Forever for always for certain en een smoky versie van Blue ridge mountain blues horen we de outlaw ballad Pancho & Lefty, van een van de bekendste songs van van Zandt. Een nummer dat door velen is gecoverd. O.a. door Emmylou Harris, Steve Earle, Hoyt Axton en het werd in 1983 een hit voor Willie Nelson & Merle Haggard. Pancho & Lefty verscheen in 1972 al op het album The late great Townes van Zandt. Snake song is een gestripte versie van het nummer dat in 1978 op het album Flyin’ shoes verscheen en in 2004 ook te horen was in Be here to love me, een filmdocumentaire over het leven van Townes van Zandt en waarin ook o.a. Joe Ely, Kris Kristofferson, Willie Nelson en Guy Clark te horen zijn. Na Silver ships of Andilar, met enigszins galmende zang, de definitieve versie stond al op zijn album The late great Townes van Zandt uit 1972, is Dream spider een heel kort nummer van nog geen twee minuten. Het slotnummer The last thing on my mind is een mooie cover van Tom Paxton uit 1964.

Conclusie: De muziek van de Texaanse troubadour Townes van Zandt is eigenlijk tijdloos, want ook na 45 jaar is het een genot om naar deze opnamen uit 1973 te luisteren.

Tracks:

  1. All I need
  2. Rex’s blues
  3. Hills of Roane County
  4. Sky blue
  5. Forever for always for certain
  6. Blue ridge mountain blues (smoky version)
  7. Pancho and Lefty
  8. Snake song
  9. Silver ships of Andilar
  10. Dream spider
  11. The last thing on my mind

 

 

8apr/190

De huid en de beer

Het eerste voetbalteam van SV Gouda vertoeft dit seizoen in hogere sferen. In de eerste competitiewedstrijd ging het weliswaar meteen mis, maar daarna regen de successen zich aaneen. Met een voorsprong op de concurrentie, die vergelijkbaar is met die van Barcelona, Juventus en PSG, reisde men afgelopen zaterdag naar Woerden. Winnen en dan kon de kampioensvlag uit. Maar op het prachtige complex van SC Woerden was de spanning blijkbaar toch te groot voor de Gouwenaars en in een opwindende slotfase ging de koploper onderuit. Een trouwe Gouda supporter had het blijkbaar al voorzien want die herinnerde aan het gezegde dat je de huid niet moet verkopen voordat de beer geschoten is.

SC Woerden greep de laatste strohalm. De 100 jarige club had in het verleden een geduchte reputatie in het zondagvoetbal. Jaren geleden moest de vereniging verhuizen en werd door de gemeente uitgekocht voor ettelijke miljoenen guldens. Het geld klotste tegen de voetbalplinten en spelers kwamen van heinde en ver aangewaaid. Maar het geld raakte op, spelers haakten af en mede als gevolg daarvan koos men vorig seizoen voor een gang van de zondag naar de zaterdag. Maar ik kreeg de indruk dat de club nu heel tevreden is. ‘Lekker voetballen tegen de regioploegen’. Ze hebben er in ieder geval een prachtige accommodatie aan over gehouden.

Gouda dus nog geen kampioen. ‘Dan moet het zaterdag thuis maar gebeuren’, aldus het laconieke commentaar. En mocht het dan weer mis gaan, dan zijn er nog vier herkansingen. Uiteindelijk gebeurt het toch. Maar maak zaterdag maar een einde aan alle ‘onzekerheid’ want dan kan Wim Hommels ook met een gerust hart met vakantie. Trouwens, na 12 jaar wordt het weer eens tijd voor een kampioenschap.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties