Chris Farlowe – Live at Rockpalast 2006
Chris Farlowe, geboren op 13 oktober 1940 in Londen als John Henry Deighton, is al een veteraan in de muziekscene. Hij begon in 1957 zijn muzikale carrière in The John Henry Skiffle Group. In 1972 komt zijn eerste single Air travel uit. Maar Farlowe wordt in 1966 bij het grote publiek bekend met zijn nummer 1-hit Out of time, een cover van The Rolling Stones. In de loop van de jaren nam Farlowe nog meer Stones-covers op, zoals Satisfaction, Yesterday’s papers, Paint it black, Think en Ride on baby. Mick Jagger schijnt ooit te hebben gezegd dat Chris Farlowe de beste vertolker was van Stones songs. Farlowe maakt ook deel uit van de jazzrock band Colosseum en Atomic Rooster. Hij is vooral in Duitsland een zeer geziene podiumgast.
Op 22 maart 2006 trad Chris Farlowe op tijdens het Crossroads Festival in de Harmonie in Bonn. Opnamen van dit concert verschenen dat jaar op cd en op dvd, maar begin dit jaar is er opnieuw een album uitgebracht van dit optreden onder de titel Live at Rockpalast 2006. Farlowe wordt tijdens dit optreden begeleid door de Britse Norman Beaker Band, de band die o.a. toerde met Chuck Berry, Graham Bond, Jack Bruce, Alexis Korner, Buddy Guy, Lowell Fulson, BB King en Van Morrison.
The Beaker Band geeft meteen in het openingsnummer Option on you baby hun visitekaartje af. De karakteristieke intense zang van Farlowe is daarna te horen in de bluesballad Blues as blues can get. In I’ll sing the blues for you, met het uitstekende gitaarwerk van Beaker, geeft saxofonist Damian Hand een staaltje van zijn niet geringe kwaliteiten weg. Een scattende Farlowe laat in de bluesrocker I don’t want to sing the blues no more favorieten als Jimi Hendrix, Robert Johnson, Leadbelly en Otis Redding langs komen. Handbags and gladrags, later ook opgenomen door o.a. Rod Stewart en The Stereophonics, is volgens Farlowe door Michael d’Abo, zanger van Manfred Mann, speciaal voor hem geschreven. En Farlowe zegt niet geheel onbescheiden dat zijn versie de beste is die ooit is opgenomen. Hoe dank ook, live wordt het nummer hier met verve gebracht. Ray Charles’ Piece of mind is een prachtige slowblues en nadat Farlowe de nodige Duitse biermerken heeft aangeprezen is het tijd voor de fraaie indrukwekkend gezongen ballad Lovin’ arms. The Beaker Band is in topvorm in Stormy Monday blues, de klassieker van T-Bone Walker. Vocaal wordt Farlowe in deze slowblues bijgestaan door Nikolay Artutyunov met zijn rauwe stem. Nadat Farlowe uitgebreid de tijd genomen om alle bandleden voor te stellen, en de midtempo rocker Ain’t no big deal on you, kondigt Farlowe zijn favoriete song Tough on me, tough on you aan. Met schitterend gitaarwerk en intense zang is deze slowblues een van de hoogtepunten van de show. Bij de aankondiging van Out of time wrijft Farlowe eerst nog even zout in Duitse wonden door te memoreren dat in het jaar (1966) waarin Mick Jagger en Keith Richards dit nummer schreven, Engeland wereldkampioen voetbal werd. Hierna volgt een swingende versie van Farlowe’s eerste grote hit. In het door Feargal Sharkey van The Undertones, geschreven Miss you fever treedt saxofonist Hand weer op de voorgrond met zijn zwoele en spetterende uithalen. Op speciaal verzoek wordt All or nothing gespeeld. Resultaat is een indrukwekkende versie van deze klassieker van The Small Faces. Het album wordt rockend afgesloten met Rock and roll soldier van Troy Seals. Een prima uitsmijter met een scheurende sax en een wervelende pianosolo die eindigt met het refrein van het Stones nummer It’s only rock ‘n ‘ roll, but I like it en waarin Farlowe ook nog even favorieten als Frank Zappa, James Brown en Johnny Burnette aanhaalt.
Conclusie: Chris Farlowe is een uitstekende zanger en met The Beaker Band heeft hij in 2006 een zeer sterke show neergezet, waarvan degenen die deze show niet hebben bijgewoond, nu ook (weer) volop kunnen genieten.
Tracks:
- Introduction – Option on you baby
- Blues as blues can get
- I’ll sing the blues for you
- I don’t want to sing the blues no more
- Handbags and gladrags
- Piece of mind
- Lovin’ arms
- Stormy Monday blues
- Ain’t no big deal on you
- Tough on me, tough on you
- Out of time
- Miss you fever
- All or nothing
- Rock and roll soldier
Line-up
- Chris Farlowe – zang
- John Price – bas
- Paul Burgess – drums
- Norman Beaker – gitaar
- Dave Baldwin – keyboards
- Damian Hand – saxofoon
- Nikolay Artutyunov – zang (track 8)
Het haasje
Werelddierendag is pas op vrijdag 4 oktober 2019, maar toch beheersten dieren de afgelopen week het nieuws. Een hoofdrol was weggelegd voor de Uil van Minerva, die volgens Thierry Baudet was neergedaald in Nederland. Het klopt dus blijkbaar dat de Fabeltjeskrant weer terug komt van weggeweest.
Vorige week zondag werd de Vlaamse postduif Armando voor 1,25 miljoen euro verkocht aan een Chinese investeerder. Om te voorkomen dat dieven met de duif aan de haal zouden gaan sliep eigenaar Joël Verschoot naast zijn kostbare schat in het duivenhok. Later huurde hij zelfs beveiligers in. Dat is pas dierenliefde. Weliswaar met dollartekens in de ogen.
Ik las afgelopen weekend een interessant interview met Willi Lippens, de voetballer die in 1971 éénmalig in Oranje speelde. Door zijn waggelende gang werd de in Duitsland beroemde spits die Ente genoemd. Iedere voetballer die zijn debuut maakt als international krijgt van de KNVB een haasje. Eigenlijk is het een konijn, maar om onduidelijke redenen wordt het altijd een haasje genoemd. Lippens heeft nooit zo’n haasje gekregen. Vergeten of speelden anti Duitse sentimenten toen nog een rol? Hoe dan ook, Lippens was het haasje. En dat hij nu als een ijskonijn weigert naar Amsterdam te komen om alsnog een haasje in ontvangst te nemen kan ik begrijpen. ‘Ze sturen hem maar op’, aldus die Ente.
Over konijnen gesproken. Ik was zaterdag in het Groenhovenpark om verslag te doen van de voetbalwedstrijd Gouda – Linschoten. Opeens viel mijn oog op een ongestoord grazend konijntje vlakbij de dug-out van de thuisploeg. Hij maakte zich niet druk om de vele doelpunten. Na afloop van de wedstrijd heb ik het konijntje niet meer gezien. Misschien terug gekropen in de hoge hoed van trainer Huisman?
