Gerritschinkel.nl Columns & meer

11mrt/190

Weekendvoetbal

‘De KNVB heeft het amateurvoetbal naar de kloten geholpen”. Dit is niet een zin van een dolgedraaide voetbalsupporter, maar is afkomstig van Janus van Peenen de roemruchte oud-voorzitter van VV Heerjansdam. Ik las vorige week een interview waarin deze alom gerespecteerde voetbalbestuurder in één grote monoloog helemaal leeg liep en de vloer aanveegde met de voetbalbond.

Van Peenen is niet de enige die vraagtekens zet bij het reilen en zeilen van de KNVB m.b.t. het amateurvoetbal. Zo deelde de bond afgelopen week mee dat er m.i.v. volgend seizoen geen 4e klas voetbal op zondag meer wordt aangeboden in West II. En in het seizoen daarop ook niet meer voor de 3e klassers.

Nu is er in district West II sprake van een kaalslag in het zondagvoetbal en wordt de KNVB vaak besluitenloosheid verweten, maar dit besluit lijkt erg drastisch. Oké, de clubs mogen kiezen, of op zaterdag, of op zondag in West I of Zuid I. Mag je naar Bergen op Zoom, Terneuzen, Haarlem of misschien zelfs naar Texel. Lekker kilometers maken!

Het afgelopen weekend was dit besluit van de KNVB de gespreksstof in de bestuurskamers. Het toverwoord lijkt weekendvoetbal. Maar de zaterdagclubs zitten daar niet op te wachten. Vooral grote voetbalclubs als Katwijk, IJsselmeervogels en Spakenburg hebben zich laten horen begreep ik zondag van een ingewijde. Maar 3e en 4e klassers waren bijna niet aanwezig bij vergaderingen waarop dit onderwerp op de agenda stond. En ik sprak een scheidsrechter die zich afvroeg of hij dan nog zou blijven fluiten.

Olympia en ONA zijn op dit moment nog ‘veilig’. En DONK kan beter snel promoveren. Maar wie zegt me hoe lang het duurt dat ook 1e en 2e klassers voor de keuze worden gesteld.foto ANP

 

Gearchiveerd onder: Geen categorie Geen reacties
11mrt/190

Robbert Duijf – Going home

Zanger-gitarist Robbert Duijf vormt met zanger-mondharmonicaspeler Guido Brassé sinds 2013 het Limburgse duo Third House On The Left. De Limburgers maken traditionele rootsmuziek en pre-war countryblues geïnspireerd door grootheden als Charlie Patton, Dave van Ronk, Lead Belly, Robert Johnson, John Renbourn en Son House. Ook zijn in hun muziek duidelijke invloeden van gospel en Ierse folk te horen. Op 14 april 2017 verscheen hun debuutalbum Love to see you cry.

Begin deze maand bracht Robbert Duijf zijn eerste soloalbum uit. Het album Going home, is live opgenomen op 25 september 2018 in het Cultuurhuis in zijn woonplaats Heerlen. Het album bevat geen overdubs en alle onvolkomenheden van die avond staan gewoon op de plaat, inclusief alle achtergrondgeluiden vanuit de bar en een fijn publiek. Kortom een spontaan live album.

Na een mooi akoestisch zelf geschreven intro begint Duijf zijn optreden met een fraaie traditional, de gospelblues Keep your lamb trimmed and burning. Een song die door velen is opgenomen, o.a. Blind Willie Johnson (1928), Fred McDowell (1959), Rev. Gary Davis, Pink Anderson, Skip James en in 2016 ook door Suzan Tedeschi en Derek Trucks op hun onvolprezen album God don’t never change: the songs of Willie Johnson. Hierna volgen er twee eigen composities en in deze songs, Falling of the wagon en My only friend, bewijst Duijf een uitstekende gitarist te zijn. Met zijn gedreven zang en gitaarspel doet hij me sterk denken aan de vorig jaar overleden Michael de Jongh. Niet zo vreemd eigenlijk want volgens zeggen was Michael de Jongh een fan van Robbert Duijf. Ook in de gospelblues Nobody’s fault but mine, de traditional die in 1927 door Blind Willie Johnson en in 1975 ook door Led Zeppelin op de plaat is gezet, valt de gedreven zang van Duijf op. Uitbundig en soms grommend is de zang in de akoestische countryblues Evil. Little song for you – my girl zijn twee songs. Little song for you is een eigen nummer Duijf en My girl is een vrije interpretatie van het Amerikaanse volksliedje Where did you sleep last night van o.a. Lead Belly, een song die ook in 1994 unplugged werd opgenomen door Nirvana. In het slotnummer Like a wolf is Duijf vocaal weer gedreven aan de gang en lijkt hij geïnspireerd door Howlin’ Wolf.

Conclusie: Ik kan me voorstellen dat het publiek in het Cultuurhuis in Heerlen heeft genoten. Het optreden is een aaneenschakeling van (h)eerlijke akoestische traditionele (country)blues.

Tracks:

  1. Intro – Keep your lamb trimmed and burning
  2. Falling of the wagon
  3. My only friend
  4. Nobody’s fault but mine
  5. Evil
  6. Little song for you – my girl
  7. Like a wolf