Gerritschinkel.nl Columns & meer

Lurry Bell & The Bell Dynasty – Tribute to Carey Bell

De op 14 november 1936 in Macon, Mississippi, geboren Carey Bell (Harrington) was een mondharmonicavirtuoos die al op zeer jonge leeftijd mondharmonica leerde spelen. Hij heeft in zijn carrière daarna o.a. met grootheden als Little Walter, Sonny Boy Williamson en zijn mentor Big Walter Horton samengespeeld. Carey Bell stierf op 8 mei 2006 in Chicago, Illinois, aan hartfalen. Hij werd 70 jaar.

Een kleine 50 jaar na het debuutalbum van Carey Bell, Carey Bell’s Blues Harp (Delmark 1969), brengen zijn zonen Lurry Bell (lead gitaar, zang), Steve Bell (mondharmonica), James Bell (drums) en Tyson Bell (bas) een muzikale ode aan hun vader op het deze maand verschenen album Tribute to Carey Bell. Op dit album van Lurry Bell & The Bell Dynasty zijn speciale gastrollen weggelegd voor de mondharmonicaspelers Charlie Musselwhite en Billy Branch. Eddy Taylor jr. speelt op een aantal tracks gitaar. De line-up bestaat verder uit bassist Felton Crews, gitarist Bill Flyn en pianist Johnny Iguana.

Met een 1,2, 1,2,3 gaat het meteen lekker strak los met de uptempo Chicago blues Gone to mainstreet, waarna het tempo zakt in de slowblues Hard hearted woman, met wederom een fraaie mondharp en droog drumwerk. I got to go is een zeer snelle bijna niet bij te houden bluesrocker, een lopende bas, een mooie gitaarsolo en een lange scheurende mondharmonicasolo van Charlie Musselwhite. De songs wisselen elkaar steeds in tempo af want Keep your eyes on the prize is een slowblues met heerlijk gitaarwerk. Na de uptempo bluesrocker Tomorrow night komt een van de hoogtepunten van het album, de bijna 9 minuten durende slowblues So hard to leave me alone, met een schitterende mondharpsolo van Billy Branch. Na de midtempo blues What my momma told me en de slowblues Woman in trouble wordt de gashendel vol opengetrokken in de stompende bluesrocker Carey Bell was a friend of mine, met een jagende soms overstuurde mondharmonica van Billy Branch. Break it up is een funky soulblues en in de prachtige slowblues Heartaches and pain is Lurry Bell op gitaar lekker op dreef. Met vette gitaarlicks en een fraaie mondharmonicasolo wordt het album met de midtempo blues When I get drunk waardig afgesloten.

Conclusie: Vader Carey Bell krijgt met het album Tribute to Carey Bell van zijn zoons en hun speciale gasten een mooie ode.

Tracks cd:

1. Gone to mainstreet
2. Hard hearted woman
3. I got to go
4. Keep your eyes on the prize
5. Tomorrow night
6. So hard to leave you alone
7. What my momma told me
8. Woman in trouble
9. Carey Bell was a friend of mine
10. Break it up
11. Heartaches and pain
12. When I get drunk