Gerritschinkel.nl Columns & meer

24okt/170

Party of one – George Thorogood

De op 24 februari 1950 in Wilmington, Delaware, geboren Amerikaanse bluesgitarist George Thorogood is een veteraan in de wereld van de blues. Als hij in de vroege jaren zeventig een concert van John Hammond bijwoont start hij zijn carrière als akoestisch zanger-gitarist en speelt nummers in de stijl van Robert Johnson en Elmore James. Niet lang daarna richt hij samen met zijn schoolvriend en drummer Jeff Simon The Delaware Destroyers op. Deze band (als snel heten zij The Destroyers), ontwikkelt een eigen geluid met een mix van Chicago blues en rock and roll. Het eerste succes komt in 1977 als George Thorogood & The Destroyers hun eerste album uitbrengen. Een album met vooral covers van o.a. John Lee Hooker, Earl Hooker, Elmore James en Robert Johnson. Intussen werkt Thorogood ook als roadie voor Hound Dog Taylor. In 1981 staan George Thorogood & The Destroyers in het voorprogramma van The Rolling Stones tijdens hun Amerikaanse tournee. Een jaar later heeft de band hun eerste top 40 single, Bad to the bone, een nummer dat ook vaak gebruikt wordt in diverse televisieprogramma’s en gespeeld wordt bij verschillende sportevenementen.

Vooral in de jaren 80 zijn George Thorogood & The Destroyers enorm populair met hun stevige bluesrock. Na hun eerste album uit 1977 verschijnen er in de loop van de decennia nog vijftien studioalbums en een aantal livealbums. Het meest recente album van George Thorogood & The Destroyers, 2120 South Michigan Ave. dateert van 2011.

Begin augustus jl. kwam het eerste soloalbum van George Thorogood uit, Party of one, een album met voornamelijk akoestische bluesnummers. Het openingsnummer, Robert Johnson’s I’m a steady rollin’ man knalt er meteen lekker in met een vuige slidegitaar. Soft spot van singer-songwriter Gary Nicolson is een melodieuze blues met mooi akoestisch gitaarwerk. John Hammond jr. wordt geëerd met diens Tallahasse women, met lekkere slidesolo’s. De rudimentaire blues slaat toe in Willie Dixon’s Wang dang doodle, met Thorogood ook op mondharmonica en in de stompende boogie Boogie chillin van John Lee Hooker. Apart en mooi is uitvoering van No expectations, een song van The Rolling Stones van hun album Beggar’s banquet uit 1968. Prachtig en ook Bad news van Johnny Cash mag er wezen. Ook Bob Dylan passeert de revue met een akoestische versie van Down the higway, een nummer van The freewheelin ’Bob Dylan, het tweede album van Dylan uit 1963. De slide slaat weer ongenadig toe in Got to move van Elmore James. Na de akoestische gitaar in Born with the blues van Brownie McGee komt Elmore James weer tevoorschijn in The sky is crying, met weer uitstekend slidewerk. Het tweede nummer van John Lee Hooker op het album is The hookers, met die typische stompende Hooker sound. Enigszins afwijkend van de vorige nummers, maar heel mooi, is Pictures from life’s other side, een traditional die Hank Williams in 1951 opnam onder het pseudoniem Luke the Drifter. Dat John Lee Hooker een van de favoriete bluesartiesten van George Thorogood is wordt maar weer eens duidelijk want ook diens klassieker One bourbon, one scotch, one beer, ontbreekt uiteraard niet op dit album. De opname stamt uit 1999 (Live from Rockline). De cd heeft een bonustrack, Dynaflow blues, van Johnny Shines, een stomende versie van George Thorogood & The Destroyers.

Conclusie: Je vraagt je af waarom George Thorogood zo lang gewacht heeft met het opnemen en uitbrengen van een soloalbum. Party of one, een feest. Een prachtig ‘debuut’ met eerlijke klassieke blues.

Tracks:

  1. I’m a steady rollin’ man
  2. Soft spot
  3. Tallhassee women
  4. Wang dang doodle
  5. Boogie chillin
  6. No expectations
  7. Bad news
  8. Down the highway
  9. Got to move
  10. Born with the blues
  11. The sky is crying
  12. The hookers (if you miss ‘Im…I got ‘Im)
  13. Pictures from life’s other side
  14. One bourbon, one scotch, one beer (live from Rockline)
  15. Dynaflow blues (bonustrack)