Gerritschinkel.nl Columns & meer

14sep/170

Steal your heart – Pam Taylor

Pam Taylor is een singer-songwriter-gitariste uit South Carolina. Zij komt uit een muzikale familie want zowel haar vader als haar grootvader zijn muzikanten en heeft een grote voorliefde voor roots- en bluesmuziek. Met de Pam Taylor Band deelt zij o.a. het podium met Los Lobos, JP Soars, Vasti Jackson, Lionel Young, Elvis Bishop, John Primer, Shooter Jennings en Nick Moss. In 2012 komt haar debuutalbum Hot mess uit en dat album verkoopt heel goed. Na dit debuut wint Taylor drie keer achtereen de Queen City Music Award, een onderscheiding voor de beste vrouwelijke rockartiest. In 2014 gaat The Pam Taylor Band uit elkaar. In 2015 formeert ze met Robert Johnson (of hij een nazaat is van de legendarische bluesman weet ik niet maar met zo’n naam kun je natuurlijk thuiskomen) de band Stolen Hearts. In datzelfde jaar verschijnt hun album Dirty Southern Soul.

Pam Taylor kampt daarna met gezondheidsproblemen en in de liefde is het ook niet allemaal rozengeur en maneschijn. Maar ze overwint deze problemen, duikt de studio in voor het opnamen van haar derde album Steal your heart, dat op 22 september 2017 zal verschijnen. Op dit album wordt Taylor terzijde gestaan door bassist Robert Johnson, drummer Jim Brock en keyboardspeler Jason Atkins.

Het album opent met House of cards, een fel rockend nummer en in het funky Squeeze me gaat de band er ook flink tegenaan. Pam Taylor met haar uitbundige Beth Hart achtige zang, gitaarsolo’s en de strakke ritmesectie. Taylor is vocaal voortreffelijk op dreef in het midtempo It ain’t right, en het  basspel van Johnson mag er ook wezen. Already alright is een intens gezongen ballad, waarbij akoestische en elektrische gitaren elkaar afwisselen en waarbij Atkins kwistig met orgeltonen strooit. Huiveringwekkend mooi. Dat Taylor een uitstekende zangeres en gitariste is bewijst ze weer in Mountain en het jazzy Ordinary en in de bluesballad The rain song. Het tempo wordt weer opgevoerd in de swingende countryrocker Make you mine en het vrolijke Tangled up, waarin Johnson’s bas door blijft rollen naast het droge drumwerk van Brock en de fantastische zang van Taylor. Witches ball is bezwerend en enigszins psychedelisch met een bonkende ritmesectie. De bandleden zijn stuk voor stuk zeer op dreef in Nirvana, met voortreffelijke zang van Pam Taylor die halverwege even moet hoesten voor ze door gaat. Het nut van het slotnummer Snake butt ontgaat me. Ik dacht eerst dat mijn cd speler haperde, maar het ‘nummer’ duurt echt niet langer dan 5 seconden. Een geintje denk ik. Ach, een kniesoor die daar op let.   

Conclusie: Steal your heart is een voortreffelijk album. Pam Taylor heeft een dijk van een stem, speelt uitstekend gitaar en mag zich rijk rekenen met deze puike begeleidingsband.

Tracks:

  1. House of cards
  2. Squeeze me
  3. It ain’t right
  4. Already alright
  5. Mountain
  6. Ordinary
  7. The rain song
  8. Make you mine
  9. Tangled up
  10. Witches ball
  11. Nirvana
  12. Snake butt