The last days of Oakland – Fantastic Negrito
Fantastic Negrito (1968), geboren als Xavier Amin Dphrepaulezz, is een Afro Amerikaanse singer-songwriter wiens muziek geworteld is in de blues, soul, R&B, funk en rock. Negrito is het achtste van de vijftien kinderen. Zijn vader is een diep gelovige Somalische moslim die zeer streng was voor zijn kinderen. Als hij 12 jaar is verhuist het gezin van Negrito naar Oakland, California. Maar het leven van Negrito gaat niet over rozen. Zo handelt hij o.a. op jonge leeftijd al in drugs. Na het beluisteren van het album Dirty mind van Prince en het feit dat hij hoorde dat Prince zichzelf leerde spelen, gaat hij ook zelf met het leren muziek maken aan de slag. In 1996 komt onder de naam Xavier zijn eerste album The X Factor uit. In 1999 krijgt Negrito een bijna fataal auto-ongeluk en ligt drie weken in coma. De carrière van Negrito komt echter niet goed van de grond en in 2007 besluit hij te stoppen met het maken van muziek. Maar de geboorte van zijn zoon in 2014 zorgt er voor dat hij de muzikale draad weer oppakt. In 2015 wint hij de NPR’s Tiny Desk Contest en in 2016 brengt hij het album The last days of Oakland uit. Dit album wordt lovend ontvangen en The Times en The Guardian waarderen het album met vier sterren. In februari jl. ontvangt Negrito voor The last days of Oakland een Grammy Award voor Best Contemporary Blues Album.
Op 30 juni jl. kwam er een reissue uit van The last days of Oakland. Deze reissue bevat naast de originele tracklist ook twee nieuwe, nooit uitgebracht songs. Het album ademt blues en soul met punk invloeden en verhaalt over de grimmigheid, armoede en racisme. Het album begint stevig met de stomping soulblues Working poor gevolgd door de indringende soulblues About a bird, met de klagende stem van Negrito en lekkere backingvocals. Scary woman is een funky uptempo bluesrocker met een ‘jagende’ ritmesectie. Rassenonderdrukking is het thema in Interlude 1 – What would you do en The nigga song. De enige cover op het album is Lead Belly’s In the pines. Heel mooi vertolkt door Negrito en zijn band. Het fel rockende Hump thru the winter, met wederom de indringende zang en de strakke ritmesectie, vertoont duidelijke invloeden van Led Zeppelin en The Black Keys. Lost in the crowd doet me denken aan Jack White. Een fel nummer met mooie piano-intermezzo’s. In het jazzy Sly & the Family Stone achtige The worst wordt het kapitalisme gehekeld en in het prachtig gezongen stevige en van mooie intermezzo’s voorziene Rant rushmore stelt Negrito de corruptie aan de kaak. Het prijsnummer is de schitterende soulballad Nothing without you. Uitstekende zang, keys en korte scherpe gitaarsolo. De twee nieuwe nooit eerder uitgebrachte tracks Push back en The shadows sluiten helemaal aan op de eerdere nummers. Stevig, strakke ritmesectie, indringende zang, handclapping en een mooie orgelsolo in het slotnummer.
Conclusie: The last days of Oakland is een zeer sterk album. Uitstekende hedendaagse (soul- rock)blues.
Tracks:
- Intro – The last days of Oakland
2. Working poor (explicit)
3. About a bird
4. Scary woman
5. Interlude 1 – What would you do
6. The nigga song
7. In the pines (Oakland)
8. Hump thru the winter
9. Lost in a crowd
10. Interlude 2 – El Chileno
11. The worst
12. Rant rushmore
13. Nothing without you
14. Push back
15. The shadows
Line up
- Fantastic Negrito – zang, gitaar, piano
- Lionel Holoman – orgel, piano
- Masa Kohama – gitaar
- Colin Linden – slide gitaar
- Omar Maxwell – drums
- Cornelius Mims – bas
- Tomas Salcedo – gitaar
- Sagit Shir – zang
- Madeline Tasquin - zang