Gerritschinkel.nl Columns & meer

Live at the Hollywood Bowl – The Beatles

The Beatles gingen in februari 1964 voor het eerst naar de Verenigde Staten voor televisieoptredens en concerten. In augustus van datzelfde jaar keerden ze terug naar de VS voor nieuwe concerten. Hun 3^e concertreeks in de VS was in augustus 1965 en in augustus 1966 trad The Fab Four voor het laatst op in de VS. Deze laatste tour was commercieel een succes, maar er ontstond heel wat commotie door uitspraken die John Lennon eerder in The Evening Standard in Engeland had gedaan over het christendom. The Beatles hadden hun lol in liveoptredens toch al verloren omdat het publiek zo hard gilde dat ze zichzelf soms nauwelijks konden horen.

Tijdens hun Amerikaanse tournees van 1964 en 1965 gaven The Beatles ook concerten in The Hollywood Bowl, het befaamde amfitheater in Hollywood Californië. Van die optredens op 23 augustus 1964 en op 29 en 30 augustus 1965 werden opnamen gemaakt die in 1977 werden uitgebracht op het enige officiële livealbum dat er ooit van The Beatles verscheen. Deze elpee was jarenlang niet meer te krijgen en de opnamen zijn ook nooit op cd uitgebracht. Tot vorige maand, want toen verscheen het album opnieuw, als onderdeel van de nieuwe documentaire ‘Eight days a week – the touring years’, volledig geremasterd en met bonustracks. De nieuwe uitgave werd geproduceerd door Giles Martin, de zoon van George Martin, ‘de vader van The Beatles’.

Het opgepoetste Live at the Hollywood Bowl klinkt vele malen beter dan de versie uit 1977. De geluidskwaliteit is heel goed, hoewel Giles Martin ook niet alle gillende fans heeft doen ‘verdwijnen’ en in een aantal songs moeten The Beatles nog alle moeite doen om zichzelf te horen. De setlist van de drie concerten is echter door elkaar gegooid, waardoor je eigenlijk niet kunt spreken van een live concertregistratie, maar meer van een verzameling live tracks. Maar dat terzijde.

Met de aankondiging ‘And now here they are…The Beatles!’ begint het album met een heel korte versie van Twist and shout van het album Please please me uit 1963, gevolgd door She’s a woman en Dizzy miss Lizzy. Van Please please me wordt ook Boys gespeeld en daar heeft de band alle moeite om boven de fans uit te komen. Desondanks gooit George Harrison er een solo uit. Uit 1963 stamt ook de Chuck Berry rocker Roll over Beethoven, waarin de bas van Paul McCartney prominent aanwezig is, en All my loving. Van het album ‘A hard days night’ uit 1964 komen het titelnummer, de single Can’t buy me love en Things we said today langs. De single She loves you nodigt het publiek weer uit om zich massaal vocaal te roeren. De hit Ticket to ride en hun nieuwe single Help krijgen een strakke uitvoering waarin de drums van Ringo Starr in het laatste nummer lekker naar voren komen.

Op het album staan vier bonustracks, uitstekende uitvoeringen van You can’t do that en het met gejuich ontvangen I want to hold your hand. Het album eindigt met twee songs van het album ’Beatles for sale’ uit 1964, de door John Lennon uitbundig gezongen Carl Perkins rockabilly rocker Everybody’s trying to be my baby en de prachtige ballad Baby’s in black.

Conclusie: Het album Live at the Hollywood Bowl bewijst dat The Beatles ook als liveband hun mannetje stonden. Een mooi tijdsbeeld. En lang leve Giles Martin.

Tracks:

1. Twist and shout (30 augustus 1965)
2. She’s a woman (30 augustus 1965)
3. Dizzy miss Lizzy (30 augustus 1965)
4. Ticket to ride (29 augustus 1965)
5. Can’t buy me love (30 augustus 1965)
6. Things we said today (23 augustus 1964)
7. Roll over Beethoven (23 augustus 1964)
8. Boys (23 augustus 1964)
9. A hard days night (30 augustus 1965)
10. Help! (29 augustus 1965)
11. All my loving (23 augustus 1964)
12. She loves you (23 augustus 1964)
13. Long tall Sally (23 augustus 1964)

Bonustracks:

14. You can’t do that (23 augustus 1964)
15. I want to hold your hand (23 augustus 1964)
16. Everybody’s trying to be my baby (30 augustus 1965)
17. Baby’s in black (30 augustus 1965)