Gerritschinkel.nl Columns & meer

7sep/160

Opium kiss – Peter Nathanson & Infinite Blue

Peter Nathanson is een zanger-gitarist uit Boston, Massachusetts. Hij studeert met de blues-, rock- en jazzgitaristen Robben Ford, Steve Lukather (Toto), Randy Roos, Joe Diorio en Pat Martino en voltooit zijn studie aan The Musicians Institute van Los Angeles. Nathanson leert gitaar spelen als hij 12 jaar is. Hij is een fan van de muziek van Jimi Hendrix en Jeff Beck. Op zijn 18e ontmoet hij Steve Jacobs, die toen gitarist was in de band van Carey Bell. Door Steve Jacobs raakt Nathanson in de ban van de blues. Peter Nathanson woont tegenwoordig in Parijs.

Ik maakte onlangs voor het eerst kennis met de muziek van Peter Nathanson via zijn in juni jl. verschenen album Opium kiss. Het album is opgenomen in het Verenigd Koninkrijk en Nathanson wordt op dit album begeleid door Infinite Blue, de sessiemuzikanten (slide) gitarist Dan Anderson, drummer Chris Page, bassist Laurie Higgins en keyboardspeler Tom Hughes. Het album is geproduceerd door Geoff Haslam, een veteraan die zijn sporen o.a. heeft verdiend bij Daryl Hall & John Oates, The J. Geils Band, Jess Roden, The Velvet Underground, Delbert McClinton, Bette Midler en Jan Akkerman. Niet de eerste de beste dus.

Het album Opium kiss opent meteen met een lekkere blues riff in het uptempo The way that you dance, een song die naast de gitaar van Nathanson verder heerlijk weg rockt met het orgel en de strakke ritmesectie.  In All out of time is voor het eerst een lyrische gitaarsolo van Nathanson te horen. Gitaarsolo’s domineren samen met de piano de slowblues You killed the love in me. In het stevige funky titelnummer Opium kiss valt de stuwende ritmesectie weer op. Can’t live without it is een melodieuze bluesrocker met een fijne orgelsolo. Slidegitarist Dan Anderson mag zich uitleven in de boogie 99 People, naast een swingende piano van Tom Hughes. Key to your heart is weer een stevige rocker en in Fades away zijn gitaarsolo’s te horen op een bed van orgeltonen en een strak meppende Chris Page, die ook in I want you zijn drums stevig onder handen neemt. Smokestack stomp is een van de hoogtepunten van he album, met verschroeiende gitaarsolo’s en een prachtige orgelsolo. De laatste twee nummers zijn melodieuze uptempo rockers met vette gitaarsolo’s, orgelsolo’s en de uitstekende ritmesectie.

Conclusie: Mijn eerste kennismaking met de muziek van Peter Nathanson is mij goed bevallen. Opium kiss is een zeer prettig in het gehoor liggend album. Nathanson is een uitstekende gitarist en zijn begeleiders mogen er zeker ook wezen. Lekker hard draaien.

Tracks:

  1. The way that you dance
  2. All out of time
  3. You killed the love in me
  4. Opium kiss
  5. Can’t live without it
  6. 99 People
  7. Key to your heart
  8. Fades away
  9. I want you
  10. Smokestack stomp
  11. Can’t find the reason
  12. A lot of room (deep in the heart)

Line up:

  • Peter Nathanson – gitaar, zang
  • Dan Anderson – (slide) gitaar
  • Chris Page – drums
  • Laurie Higgins – bas
  • Tom Hughes – keys
Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.