Gerritschinkel.nl Columns & meer

4aug/160

One more river to cross

De Amerikaanse blues- en boogieband Canned Heat werd in 1965 opgericht door zanger Bob ‘The Bear’ Hite en gitarist Alan ‘Blind owl’ Wilson. De band staat in de beginperiode verder uit gitarist Henry ‘The Sunflower’ Vestine, bassist Larry ‘The Mole’ Taylor en drummer Adolfo ‘Fito’ de la Parra. Canned Heat werd bekend op het Monterey Pop Festival in 1967 en scoorde toen een grote hit met On the road again. Twee jaar later in 1969 vestigde de groep helemaal haar naam met een wervelend optreden tijdens het Woodstock Pop Festival. Hun song Goin’ up the country werd de officieuze soundtrack van de film van het legendarische popfestival. Canned Heat was een echte tourband en trad in Nederland ook meerdere keren op. Op 3 september 1970 sterft Alan Wilson aan een overdosis en krijgt de band een wisselende samenstelling en wanneer op 5 april 1981 ook zanger Bob Hite overlijdt lijkt het einde van Canned Heat in zicht. Maar de band gaat verder. Op 20 oktober 1997 overlijdt ook gitarist Henry Vestine. Canned Heat, onder leiding van Adolfo de la Parra, bestaat vandaag de dag nog steeds, maar teert vooral op hun oude roem.

Canned Heat brengt in hun beginperiode talloze albums uit. Hun debuutalbum Canned Heat verschijnt in 1967 en in 1974 is de band al toe aan het 10e studioalbum One more river to cross. Dit laatste album is onlangs opnieuw, geremasterd en met bonustracks opnieuw uitgebracht. Het album werd opgenomen in de beroemde Muscle Shoals Studios in Alabama en geproduceerd door Barry Beckett en Roger Hawkins. De blazerssectie Muscle Shoals Horns is op het album alom aanwezig.

Het album begint swingend met twee uptempo rockers, het titelnummer One more river to cross en de bluesstomper L.A. Town, nummers waarin de blazers meteen van zich doen spreken. I need someone is een slowblues met een mooie slepende gitaarsolo. In de stomende boogie Bagful of boogie teistert Bob Hite zijn mondharmonica en in de typische Leiber & Stoller compositie I’m a hog for you baby valt vooral het pittige drumwerk op. De Muscle Shoals Horns en de percussie zijn weer prominent aanwezig in het funky You am what you am. In Charles Calhoun’s, vooral door Joe Turner en Bill Haley bekend geworden Shake, rattle & roll, is weer mooi gitaarwerk en pianospel te horen. In de slowblues Bright times are comin’ gloriëren de blazers en de keyboards. Na de uptempo bluesrocker Highway 401 is het de beurt aan een vijf minuten durende ode aan Fats Domino. De medley We remember Fats, waarin achtereenvolgens The fat man, I’m in love again, I’m walking, Whole lot of loving, Let the four winds blow, I’m ready en So long voorbijkomen, brengt je in de broeierige sferen van New Orleans. Het originele album bevat tien songs, maar deze heruitgave heeft twee bonustracks, het van Jimmy Cliff bekende reggaenummer The harder they come en de Lesley West achtige rocker Rock ‘n’ roll show.

Conclusie: One more river to cross is een mooi verzorgde heruitgave van een goed bluesalbum dat de tand des tijds wat mij betreft heel goed heeft doorstaan.

Tracks:

  1. One more river to cross
  2. A. Town
  3. I need someone
  4. Bagful of boogie
  5. I’m a hog for you baby
  6. You am what you am
  7. Shake, rattle & roll
  8. Bright times are comin’
  9. Highway 401
  10. We remember Fats (medley)
  11. The harder they come
  12. Rock ‘n’ roll show

Line up:

  • Bob Hite – zang, mondharmonica
  • Henry Vestine – lead gitaar
  • Richard Hite – bas, vocals
  • Adolfo de la Parra – drums en percussie
  • James Shane – gitaar, zang
  • Ed Beyer – piano

The Horns:

  • Harrison Galloway – trompet
  • Charles Rose -  trombone
  • Ronnie Eades – bariton sax
  • Harvey Thompson – tenor sax