The beautiful lowdown – Curtis Salgado
Curtis Salgado werd geboren op 4 februari 1954 in Everett (Washington). Hij begon zijn muzikale carrière in Eugene (Oregon) in de band The Nighthawks. Daarna maakte hij tot 1982 zes jaar deel uit van The Robert Cray Band. Op het debuutalbum van deze band (Who’s been talking, 1980) speelde Salgado mondharmonica. Van 1984 tot 1986 ging Salgado toeren met Roomful of Blues. In 1991 formeerde hij Curtis Salgado & The Stilettos die o.a. in 1992 in het voorprogramma stonden van The Steve Miller Band. Salgado was zelfs nog enige tijd leadzanger bij Santana. Vermeldenswaard is ook dat Salgado de inspiratiebron was voor John Belushi’s film The Blues Brothers. In 1999 ging Salgado solo. In 2005 kreeg hij gezondheidsproblemen en in 2006 onderging hij een geslaagde levertransplantatie. Erkenning voor Salgado bleef niet uit. In 2010 en 2012 was hij Soul Blues Male Artist of the Year en in 2013 kreeg hij voor zijn album Soul shot de Soul Blues Album of the Year Award.
In april verschijnt het nieuwe album van Curtis Salgado, The beautiful lowdown. Een soulbluesalbum met elf eigen composities en een cover. De binnenkomer Hard to feel the same about love is een uptempo soulblues met sterke zang en heerlijke blazers. Salgado’s krachtige soulstem maakt ook Low down dirty shame tot een lust voor het oor. I know a good thing heeft een funky gitaar en pure soul horen we in Walk a mile in my blues, met een mooie gitaarsolo, orgel, gedreven zang en blazers. Een van de hoogtepunten van het album is de soulballad Healing love. Hierna volgen het Van Morrison achtige Nothing in particular en het reggae/ska nummer Simple enough. In I’m not made that way bewijst Salgado schatplichtig te zijn aan Jackie Wilson. Vol overgave gezongen en mooie flarden orgel en piano. Een ander hoogtepunt is de schitterende slowblues Is there something I should know. De pure soul druipt van dit nummer af! In het funky My girlfriend heeft Salgado goed geluisterd naar James Brown. Ring telephone ring is een midtempo blues met blazers en piano. De uitsmijter is Hook me up, een cover van Johnny Guitar Watson. Uitstekende zang, mooie backvocals en vooral een prachtige harmonicasolo van Curtis Salgado.
Conclusie: The beautiful lowdown is een prachtig gevarieerd soulbluesalbum.
Tracks:
- Hard to feel the same about love
- Low down dirty shame
- I know a good thing
- Walk a mile in my blues
- Healing love
- Nothing in particular (little bit of everyting)
- Simple enough
- I’m not made that way
- Is there something I should know
- My girlfriend
- Ring telephone ring
- Hook me up
Everybody’s gotta go – Alabama Lovesnakes
De Zweedse bluesrockband The Alabama Lovesnakes werd in 2006 opgericht in Karlstad. De band ontstond tijdens de opnamen van Claes Nilsson’s countryproject The wheels. Na tien jaar is de samenstelling van de band nog steeds ongewijzigd en wordt gevormd door Claes ‘Crocodile’ Nilsson (zang en gitaar), Fredrik Nilsson (bas) en Henrik Gillgren (drums).
Van The Alabama Lovesnakes verscheen eind februari het nieuwe album Everybody’s gotta go, een bluesrockalbum met 13 songs die geworteld zijn in de Chicago en de Texas blues. Het album opent met het ook op single uitgebrachte Prison of love, een dampende boogie met gitaarrifs en een stevig swingende ritmesectie. De slowblues Your little key begint met een mooi gitaarintro en daarna eisen de blazers (Jonny Linstrom op sax en Thomas Thornqvist op trompet) en het orgel van Daniel Nolgard een prominente rol op. Something you got is een uptempo rocker in de beste traditie van Chuck Berry. Searching high and low is een bluesrocker die herinneringen aan The Fabulous Thunderbirds oproept en waarbij Claes Nilsson felle solo’s uit zijn gitaar ranselt. Het tempo blijft hoog in I need you tonight to keep the devil away en in de recht toe recht aan bluesstamper Everybody’s gotta go. In dit titelnummer is Daniel Nolgard weer lekker bezig op zijn orgel. De rust keert enigszins terug in de slowblues The matters of the heart met een indringend zingende Claes Nilsson. Na het ‘duistere’ Daddy’s beard gaat de boogietrein weer op volle snelheid verder in Got to get back to New Orleans (met de blazers!) en in het doordenderende John Lee Hooker achtige Everything’s gonna be alright. Een heerlijke orgelsolo is te horen in het ongetwijfeld door Bo Diddley beïnvloedde funky I got to take you back home. De ritmesectie is fenomenaal op dreef in Back in town, een volvette bluesrocker met felle gitaarsolo’s. In het slotnummer, het snelle instrumentale Kokobello blues haalt Claes Nilsson gitaristisch alles uit de kast met zijn vaak ‘springende’ gitaarsolo’s.
Conclusie: Dat er ook in Zweden een levendige bluesscene is is mij nu na het beluisteren van Everybody’s gotta go wel duidelijk geworden. The Alabama Lovesnakes hebben een prima album afgeleverd waar liefhebbers van Chicago- en Texas blues hun vingers bij kunnen aflikken.
Tracks:
- Prison of love
- Your little key
- Something you got
- Searching high and low
- I need you tonight to keep the devil away
- Everybody’s gotta go
- The matters of the heart
- Daddy’s beard
- Got to get back to New Orleans
- Everything’s gonna be alright
- I got to take you back home
- Back in town
- Kokobello blues