The Chicago way – Toronzo Cannon
Zanger gitarist Toronzo Cannon werd op 14 februari 1968 geboren in Chicago. Hij groeide op in de buurt van Theresa’s Lounge, een van de beroemdste bluesclubs van de South Side van de Windy City. Als kind probeerde hij bij Theresa’s Lounge stiekem naar binnen te komen om Junior Wells en Buddy Guy te zien optreden. Cannon kocht op zijn 21e zijn eerste gitaar en wilde eerst reggae gaan spelen maar hij werd toch definitief door de blues gegrepen en bestudeerde de stijl van iconen als Buddy Guy, Albert Collins, Hound Dog Taylor, B.B. King, Albert King, Freddie King, J.B. Hutto en Jimi Hendrix. Van 1996 tot 2002 was Cannon gitarist bij Tommy McCracken, Wayne Baker Brooks, L.V. Banks en Joanna Connor. In 2001 formeerde hij zijn eigen band The Cannonball Express. Hun eerste album in eigen beheer uitgebrachte album (My woman) verscheen in 2007. De twee volgende albums (Leaving mood en John the conqueror root) verschenen in resp. 2011 en 2013 op Delmark.
De ster van Cannon stijgt snel en de complimenten zijn niet van de lucht. The Chicago Sun Times noemt Toronzo Cannon “one of Chicago’s new greats”. En The Chicago Tribune beschrijft zijn muziek als “Deep, contemporay Chicago blues, razor sharp guitar and compelling forceful singing”. Toronzo Cannon is een uitstekende liveperformer en stond vorig jaar als headliner op het Chicago Blues Festival. En ondanks zijn optredens (ook op Europese festivals) houdt hij er gewoon een baantje als buschauffeur in Chicago op na (!).
Toronzo Cannon heeft inmiddels Delmark ingeruild voor Alligator Records en op het label van de beroemde Bruce Iglauer verschijnt eind deze maand het nieuwe album The Chicago way, een album met elf zelf geschreven nummers. Cannon laat meteen al in de opener The pain around me horen dat hij een uitstekende gitarist is. Hij opent funky en vervolgt met een Robert Cray achtige gitaarsolo. In Bad contract is ook een snijdende gitaarsolo te horen en de gitaar giert volop in Walk it off. Pure Chicago blues. In Fine seasoned woman komen voor het eerst de blazers om de hoek kijken. Heel mooie soulblues met Brother John Kattke uitblinkend op hammond. Kattke is ook weer op dreef in Jealous love, met een funky gitaar van Cannon en de backvocals van Melon Lewis. De blazers zijn terug in Midlife crisis, een van de hoogtepunten van het album met Buddy Guy achtige zang van Cannon. Dat Cannon altijd al een fan was van Buddy Guy is vervolgens te horen in Chickens comin’ home to roost. Zowel stem als de gitaarsolo liggen zeer dicht bij meester Guy. Strength to survive begint akoestisch, maar gaat al snel over in een Robert Cray achtige soulbluesrocker. De sterk gezongen slowblues When will you tell him about me is een ander pareltje, niet in de eerste plaats door het orgel van Kattke. Cannon gaat gitaristisch weer helemaal los in het rockende Mrs. From Mississippi en in de soulbluesballad I am.
Conclusie: De kranten in Chicago hebben gelijk. Toronzo Cannon is heel goed. Hij doet zijn achternaam eer aan. Hij is het nieuwe kanon van de Chicago blues en dat bewijst hij met zijn band door weer raak te schieten met zijn nieuwe album The Chicago way.
Tracks:
- The pain around me
- Bad contract
- Walk it off
- Fine seasoned woman
- Jealous love
- Midlife crisis
- Chickens comin’ home to roost
- Strength to survive
- When will you tell him about me?
- From Mississippi
- I am
Line up:
- Toronzo Cannon - lead en rhythm gitaar, zang,
- Brother John Kattke - hammond B-3, piano, keyboards
- Pete Galanis - elektrische en akoestische rhythm gitaar
- Larry Williams - bas
- Melvin “Pooky Stix” Carlisle - drums
- Doug Corcoran - trompet (track 4 en6)
- Steve Eisen - tenor sax (track 4 en6)
- Robert Collazo - bariton sax (track 4 en 6)
- Melon “Honeydew” Lewis - backvocals
- Blaise Barton - percussie
Leave a comment