Fifty shades of blue – Anthony Geraci and the Boston Blues All-Stars
Bluespianist Anthony Geraci is een veteraan die in de loop der jaren met heel veel bluesartiesten heeft gespeeld. En als je Muddy Waters, Big Joe Turner, J.B. Hutto, Otis Rush, Jimmy Rogers, Big Mama Thornton en Chuck Berry hebt begeleid dan heb je je sporen wel verdiend. Hij is een origineel lid van Sugar Ray and the Bluetones en van Ronnie Earl and The Broadcasters. In 2008 werd hij genomineerd voor twee W.C. Handy Awards.
Onlangs verscheen het album Fifty shades of blue van Anthony Geraci. Op dit album heeft hij een aantal topmuzikanten om zich heen verzameld onder de noemer The Boston All-Stars. Het album, met dertien door Geraci geschreven nummers, opent met Everything I do is wrong, een soulblues met Geraci op piano, een gitaarsolo van “Monster” Mike Welch en voortreffelijke zang van Darell Nulisch. Het titelnummer swingt de pan uit en dat komt vooral door de piano van Geraci en de vocalen van Michelle Wilson. Sugar Ray Norcia neemt de zang in de meeslepende blues Sad blue true voor zijn rekening en schuift ook een lekker stukje mondharmonica. Datzelfde doet hij ook in de Chicagoblues Heard that tutwiler whistle blow. Mike Welch en Michelle Wilson zijn uitstekend op dreef in de rocker If you want to get to heaven. Sterk gitaarwerk en krachtige zang. De jazzy soulslijper Don’t keep me waiting doet denken aan Charles Brown. In de bluesrocker The blues never sleeps, met een hamerende piano is een mooie harmonicasolo van Darrell Nulisch te horen. Too late for coffee is een melodieuze soort wals met een sterk zingende Sugar Ray. Pianosolo’s, gitaarsolo’s en de strot van Michelle Wilson maken van het swingende Diamonds and pearls letterlijk een echte parel. Het tempo gaat omlaag in de slowblues Cry a million tears, maar in de instrumental In the quicksand again zijn vervolgens weer alle elementen van een stevige bluesrocker aanwezig. Ray Charles komt om de hoek kijken bij de slowblues Your turn to cry. Mooi pianospel en weer voortreffelijke zang en mondharp van Sugar Ray. Het slotnummer Blues for David Maxwell is een prachtige instrumentele ode aan de vorig jaar overleden pianist David Maxwell. Geraci in topvorm, voortreffelijke gitaarrifs van Welch, de dwarsfluit van Nulisch en een prominente baspartij van Michael Ward.
Conclusie: Anthony Geraci is dit jaar genomineerd voor een aantal Blues Music Awards van de Blues Foundation-Memphis Tennessee, waaronder een nominatie voor Fifty shades of blue voor album van het jaar. Het zou mij niet verbazen als hij die prijs in de wacht sleept want het is een uitstekend album.
Tracks:
- Everything I do is wrong
- Fifty shades of blue
- Sad blue true
- Heard that tutwiler whistle blow
- If you want to get to heaven
- Don’t keep me waiting
- The blues never sleeps
- Too late for coffee
- Diamonds and pearls
- Cry a million tears
- In the quicksand again
- Your turn to cry
- Blues for David Maxwell
Line-up:
- Anthony Geraci (piano, hammond)
- Sugar Ray Norcia (harmonica, zang)
- Darrell Nulisch (zang, dwarsfluit, mondharmonica)
- Michelle “Evil Gal” Wilson (zang)
- Tony Lynn Washington (zang)
- “Monster” Mike Welch (gitaar)
- Michael “Mudcat” Ward (bas)
- Marty Richards (drums)
- Neil Gouvin (drums)