Gerritschinkel.nl Columns & meer

Big, bad and beautiful – Popa Chubby

Hij werd op 31 maart 1960 in de Bronx (New York) geboren als Theodore Joseph Horowitz. Zijn vader was snoepwinkelier. Ted Horowitz begon op zijn 13^e met drummen maar toen hij de muziek van The Rolling Stones ontdekte werden de drums ingeruild voor de gitaar. Onder zijn artiestennaam Popa Chubby timmert hij al ruim 20 jaar aan de weg als blueszanger- en gitarist. De carrière van deze Amerikaan met zijn imposante verschijning startte in 1994 met optredens in New Yorkse clubs. Opgegroeid met de muziek van Jimi Hendrix, Cream en Led Zeppelin omschrijft Popa Chubby zijn stijl als “The Stooges meets Buddy Guy, Motörhead meets Muddy Waters and Jimi Hendrix meets Robert Johnson”. Sinds 1995 brengt hij met grote regelmaat albums uit, waaronder meerdere livealbums.

Deze maand verscheen er een dubbel livealbum, Big, bad and beautiful. Er staan maar liefst 27 nummers op met een totale speelduur van ruim 2 ½ uur. De nummers zijn opgenomen tijdens vier concerten in Frankrijk eerder dit jaar. Tijdens deze “I’m feeling lucky tour” werd Chubby begeleid door Dave Keyes (keyboards), Francesco Beccaro (bas) en Andrea Beccaro (drums). Op het album staan bekende eigen composities en covers. Popa Chubby teistert zijn gitaar in uptempo bluesrockers als Working class blues, I don’t want nobody, het van Freddie King bekende Palace of the king, Take me back to Amsterdam, Caffeine and nicotine en Noise making love machine. Lyrisch is zijn spel op de ook van Freddie King en Eric Clapton bekende slowblues Same old blues, in het ruim 10 minuten durende Rock on blues man en People’s blues. Dave Keys is, hoewel de ritmesectie ook niet mag worden uitgevlakt, naast Chubby een zeer bepalende factor. Niet alleen in razende boogies als One leg at a time en The finger bangin’ boogie, maar ook in nummers als Stoop down baby, 69 Dollars, Angel on my shoulder en in zijn eigen composities Signed with heartache en Blues bearing down, waarin hij ook de vocalen voor zijn rekening neemt. Op cd 2 horen we een blok Rolling Stones. Love in vain van Robert Johnson met een prachtige slide. De uitvoering van Brown sugar doet nauwelijks onder voor die van The Stones en ook de ballad Wild horses niet. Big, bad and beautiful eindigt met het bijna tien minuten durende instrumentale Somewhere over the rainbow, het klassieke door Judy Garland gezongen nummer uit de film The Wizzard of Oz uit 1939. Gierende gitaarsolo’s die soms aan Roy Buchanan doen denken en ook een excellerende Dave Keys. Schitterend!

Conclusie:  Popa Chubby is een podiumbeest bij uitstek. Met zijn voortreffelijke band bezorgt hij de blues(rock) liefhebber met Big, bad and beautiful een zeer grote dienst. De band toert momenteel door Nederland en als je heel snel bent en geluk hebt kun je ze nog bewonderen. Anders is dit dubbelalbum een zeer groot doekje voor het bloeden. Het is ruim 2½ uur genieten.

Tracks CD 1:

1. Working class blues
2. Stoop down baby
3. One leg at a time
4. 69 Dollars
5. Same old blues
6. Angel on my shoulder
7. I don’t want nobody
8. Life is a beatdown
9. Palace of the king
10. Sweat
11. Signed with heartache
12. Rock me baby
13. Blues bearing down
14. Chubbfatha medley

Tracks CD 2:

1. Rock on blues man
2. Take me back to Amsterdam
3. I was looking back
4. Love in vain
5. Brown sugar
6. Wild horses
7. Another 10 years gone
8. Caffeine and nicotine
9. Daddy played the guitar and mama was a disco queen
10. The finger bangin’ boogie
11. People’s blues
12. Noise making love machine
13. Somewhere over the rainbow