Gerritschinkel.nl Columns & meer

8mei/150

Citius – Altius – Fortius

In de VPRO gids van een aantal weken geleden zag ik de aankondiging van een nieuwe serie van Andere Tijden Sport. Voor € 7,50 mocht je de preview in het Olympisch Stadion bijwonen. Dat hoef je mij geen twee keer te zeggen en binnen vijf minuten had ik twee digitale toegangsbewijzen in mijn mailbox.

Gisteren was het zover. Omdat we erg vroeg in de hoofdstad waren hadden mijn vrouw en ik eerst nog tijd om het Paleis op de Dam te bezoeken. De schoonmakers hadden hun werk al gedaan want van de leus Fuck de Koning was niets meer te zien.

Maar om half 3 mochten we eindelijk de zaal in het Olympisch Stadion binnen. De crew van Andere Tijden Sport liep daar al rond en Tom Egbers schudde de nodige handen. Ik kreeg ook een hand. Hij heeft zeer waarschijnlijk nog nooit van mij gehoord maar heette mij van harte welkom en vond het mooi dat ik er was. Aardige man. Om drie uur verstomde het geroezemoes en stak Egbers van wal.

Er staan zeven spiksplinternieuwe afleveringen van het prachtige sportprogramma op de rol. Op 24 mei wordt de eerste aflevering uitgezonden. Deze aflevering staat in het teken van de 3e Europacupoverwinning van Ajax in 1995. Er werden beelden getoond van een piepjonge Patrick Kluivert die twee minuten voor tijd de enige en winnende treffer tegen AC Milan binnen punterde. De toenmalige perschef van Ajax, David Endt werd door Tom naar voren geroepen. Endt kon nog vol vuur vertellen over die wedstrijd en over dat jochie Kluivert, die later dat jaar een dodelijk ongeluk zou veroorzaken. Kluivert praat in de uitzending voor het eerst over die tragische gebeurtenis.

Onder hilariteit van de aanwezigen toonde Tom Egberts vervolgens een enorme schoen. Een basketbalschoen, maat 57! Deze schoen was van Rik Smits, Nederlands meest succesvolle basketballer tot nu toe. Van 1988 – 2000 prof bij de Indiana Pacers. We kregen o.a. beelden te zien van een basketbalwedstrijd waarin Smits in de allerlaatste seconde de winnende treffer scoorde. Rik was zelf niet aanwezig. De reden is dat hij problemen heeft met vliegen. Niet dat hij bang is, maar domweg omdat hij te lang is. (2.24 meter). Volgens zijn wel aanwezige vader Ad en zijn zus Mireille zullen we hem ook niet meer in Nederland zien. “Amerika past bij hem als die schoen”, aldus vader Ad. Van zero tot hero is de titel van de afleve-ring over Rik Smits.

David Kleijwegt werd naar voren geroepen. Deze oer Rotterdammer (“ik ben op 200 meter van de Kuip geboren”) is de maker van de aflevering “Cruijff gaat vreemd”. We schrijven 1983. Johan Cruijff krijgt ruzie bij Ajax en stapt over naar Feyenoord. Dat was wat. David's moeder weigerde te kijken als Cruijff aan de bal was. Oer Feyenoordsupporters verscheurden hun seizoenkaart. We zien beelden van de eerste training van JC in de Kuip. Nog zijn er Feyenoordsupporters die volgens Kleijwegt de landstitel die Cruijff Feyenoord bezorgde niet meetellen. Hoe diep kan het zitten.

Na Kluivert, Smits en Cruijff verscheen op het scherm de titel Forrest Gump op Texel. Dit belooft een heel mooie uitzending te worden. We schrijven 1974. De 26 jarige atleet Jan Knippenberg gaat een weddenschap aan. “Ach loop naar Lapland” werd hem op een gegeven moment gezegd. En Jan trok de stoute schoenen aan en liep in 20 dagen van Hoek van Holland naar Stockholm. Weliswaar geen Lapland, maar toch een afstand van 1600 kilometer. Dat zijn twee marathons per dag. Mooie beelden, die 20 jaar door zijn broer en chauffeur Bob waren bewaard zijn nu voor iedereen te zien. Bob was zelf aanwezig en vertelde trots honderd uit. Jan Knippenberg is niet oud geworden. Hij overleed in 1995 op 47 jarige leeftijd. Op zijn grafzerk op de begraafplaats van Oude Schild op Texel staan de woorden “Lopen is geen sport maar een manier van reizen”.

Honkbal is nu aan de beurt. We krijgen beelden te zien van het Nederlands team dat Cuba in 2009 verslaat en wereldkampioen wordt. En als je in Nederland honkbal zegt dan zeg je Urbanus en dan bedoel ik niet die Vlaamse komiek. Han Urbanus, de pionier van het Nederlandse honkbal komt aan de tafel van Egbers zitten. Volgende maand wordt hij 88 jaar, maar hij is nog goed ter been en zeer scherp van geest. Als Egbers het over het Nederlands honkbalelftal heeft wijst Urbanus hem er fijntjes op dat een honkbalteam uit negen spelers bestaat. Beschaamd slaat Tom zijn ogen neer. Ook zoon Charles is aanwezig evenals kleinzoon Mick.

Over naar het wielrennen. Aan de vooravond van de start van de Tour de France in Utrecht gaat Andere Tijden Sport terug naar 1954, het jaar dat de Tour voor het eerst buiten de grenzen van Frankrijk startte. In Amsterdam. In deze aflevering komen drie “nomaden van het zadel” aan het woord. Jan Nolten, Henk Faanhof en Gerrit Voorting. Net voor hun dood in 2014 en 2015 werden deze gesprekken opgenomen. In deze aflevering is uniek beeldmateriaal te zien. Mevrouw Marie Louise Postma vertelde dit aan Tom Egbers. Haar vader was een fervent wielerliefhebber en filmde met zijn 16 mm camera en deze beelden had zij beschikbaar gesteld. De aanwezige regisseur Martijn Lindenberg was dolenthousiast bij het zien van deze prachtige beelden.

Dan het klapstuk van de middag. “Rumble in Rotterdam”. Boksen in Ahoy op 15 november 1982, het Europese titelgevecht tussen Rudy Koopmans en Alex Blanchard. Beide oud boksers waren aanwezig en probeerden aan de tafel van Tom elkaar de loef af te steken. We zagen de beelden van de wedstrijd die toen niet zijn uitgezonden. Had allemaal met geld te maken volgens Koopmans. “Ze boden me toen 30.000 gulden, maar ik wilde 100.000 gulden”. De rivaliteit tussen de beide boksers was nog steeds zichtbaar. Op de vraag van Egbers of er nog kans is op een revanche ant-woordde Koopmans dat hij dat wel wilde. “Ik zoek alleen nog een sponsor”. Blanchard wilde het desnoods voor niets doen. “Jij denkt altijd maar aan geld, ik doe het voor de eer” aldus Blanchard. Toen ik ze diezelfde avond bij Matthijs van Nieuwkerk in De Wereld Draait Door aan tafel zag zitten beweerden ze trouwens precies het tegenovergestelde. Toen vond de tegenwoordig in Brazilië wonende Koopmans geld niet zo belangrijk. Mooi die beelden van de ondertekening van het contract bij Mies Bouwman, onder toeziend oog van de legendarische bokspromotor Henk Ruhling met zijn onafscheidelijke enorme sigaar in zijn mond.

Toen was het tijd voor de foto’s van alle aanwezige sporters. De bar ging open. De bitterballen en andere lekkere hapjes kwamen langs. Ik maakte nog even een tocht door het Olympisch stadion en nam de gelegenheid te baat om nog wat woorden met Tom Egbers te wisselen. Woensdagavond stond hij nog in Barcelona en nu in Amsterdam. Wat vond hij mooier, Camp Nou of het Olympisch Stadion. “Ach dat is hetzelfde als moeten kiezen tussen Alfred Hitchcock en Brian de Palma” aldus Egbers. Volgens hem is het Olympisch Stadion wel de aangewezen plek voor het programma Andere Tijden Sport. “In alles klassiek en waar zie je nog een stadion zonder enige vorm van reclame!”

Het was een mooie middag in een klassieke omgeving. Liefde voor de sport, dat is wat de makers van Andere Tijden Sport hoog in hun vaandel hebben. Vanaf 24 mei zit ik zeven zondagavonden om 22.10 voor de buis. Bij het verlaten van het Olympisch stadion keek ik nog even naar de spreuk boven de ingang: Citius- Altius – Fortius, het Olympische motto: sneller, hoger, sterker. Nee, mijn dag kon niet meer kapot.