De macht van de sportbonden
Onlangs vroeg een aantal topschaatsers in een open brief aan eurocommissaris Margrethe Vestager om de macht van de ISU aan te pakken. De aanleiding was het feit dat deze bond schaatsers, met dreiging van een levenslange schorsing, wilde verbieden in Dubai aan een lucratieve serie wedstrijden deel te nemen.
Het is niet de eerste keer dat sporters met een afwijkende mening worden “bedreigd”. Sportbonden zijn machtig en bestuurders van deze bonden blinken in het algemeen niet uit in vernieuwing. Behoudzucht staat fier in het vaandel. En bobo’s die een lans breken voor inspraak zijn net zo zeldzaam als de kans dat er ooit nog een Elfstedentocht wordt verreden.
Een recent voorbeeld van bondsmacht is de KNWU. Tot veler verrassing annuleerde de KNWU vorig najaar de competitie voor beloftenteams. Ook drukte de bond er doorheen dat de clubcompetitie van de afdelingen Zuid en Noord worden samengevoegd. Het gevolg is dat wielerclubs te maken krijgen met een leegloop van renners. Je zult maar van Breskens naar Delfzijl moeten voor je ritten. De Goudse Ren- en Tourclub Excelsior is zo zijn beloften/eliteteam kwijtgeraakt. De KNWU zal redenen hebben voor deze drastische maatregelen, maar het minste wat ze had kunnen doen is luisteren naar de adviezen van de wielerclubs. Naar mensen die dicht bij de renners staan en niet vanuit een ivoren toren regeren.
Leave a comment