Het was een mooie dag
Zondag 30 maart 2014. Lente in Gouda. De fietsen en de wandelschoenen zijn uit hun winterslaap gewekt. Fietspaden zijn door wielrenners in bezit genomen. De terrassen op de Goudse Markt zijn boordevol. De bloemperken kleuren geel. Vogels kwetteren dat het een lieve lust is. Korte broeken weer. Kortom, een mooie dag.
De voetbalvelden lagen er zondag verlaten bij. Slechts hier en daar een verdwaalde inhaalwedstrijd, maar de meeste standaardteams waren vrij. Dat heeft soms een voordeel, want dan kun je ook niet verliezen.
De rugbyers van RFC Gouda moesten wel aan de bak. Ze konden kampioen worden, maar dan moest alleen DIOK worden verslagen. De Leidse ploeg is een zeer geroutineerd team met een aantal oud internationals. Mannetjesputters van de bovencategorie. Ik zag er een die kon wedijveren met een Leopardtank. DIOK maakte zich er niet met een Jantje van Leiden van af, maar de Goudse helden kregen vleugels door de vurige aanmoedigingen van hun supporters. En toen de Engelse scheidsrechter af floot, konden de champagneflessen worden ontkurkt.
“Het is een mooie dag” sprak de trotse voorzitter Patrick van den Bovenkamp. En hij had gelijk. Rugby is een prachtige sport. Voor velen zelfs een religie. Ja, het was zondag een mooie dag. Een dag die ongetwijfeld nog lang heeft geduurd.