Curling en oranje boven
Miljoenen sportliefhebbers zaten afgelopen weekend met chips en bier voor de televisie. Ik betrapte mezelf er op dat ik zelfs geïnteresseerd naar curling zat te kijken. Van de spelregels heb ik niet veel Goudse kaas gegeten maar daar ga ik me toch eens in verdiepen. Het zal ongetwijfeld ingewikkelder zijn dan dat het er uit ziet met die driftig bezemende veegploeg.
Nederland is in de ban van de Olympische Winterspelen. Toch deed het me deugd om te zien dat de Goudse voetbalfans hun kluppie waren nagereisd en het schaatsen voor lief namen. De fans van Jodan Boys die zaterdag op sportpark Stadspolders in Dordrecht hun favorieten zagen opstaan en het eiland van Dordrecht juichend verlieten. Oranje Wit berustend achterlagtend. Maar om nu meteen van Oranje boven te spreken lijkt mij nog prematuur.
Op het moment dat ik dit schrijf heb ik net de huldiging gezien van de 1500 meter. Wederom een volledig oranje podium. Een oranje sweep heet dit in Olympisch sportjargon. De Goudse supporters vonden het zondag desondanks toch belangrijker om te zien of Gouda het lek ook boven zou hebben. En ja hoor, tegenstander UNIO werd van het veld geveegd. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de Goudse voetballers ook naar curling hebben gekeken.
Oranje boven
Sportminnend Nederland had zich gistermiddag met chips en bier voor de televisie genesteld om te zien hoe Nederland weer een volledig oranjepodium te voorschijn zou toveren op de 1500 meter. Maar de supporters van De Jodan Boys hadden de buis getrotseerd en waren vrij massaal naar Dordrecht getogen. Op sportpark Stadspolders op het eiland van Dordrecht moest het nu echt gebeuren. Vandaag moest er worden gewonnen. “Afstand nemen van de onderste regionen en de blik weer naar boven” was het parool. Thuis was al met 4-0 gewonnen van Oranje Wit, dus volgens de logica moest het vanmiddag ook moeten kunnen. Maar voetbal is gelukkig geen logica, hoewel gisteren wel bleek dat Jodan Boys toch iets verder is dan de tegenstander. “Wij zijn vorig jaar per ongeluk kampioen geworden, we betalen niet, we genieten gewoon” aldus een sympathiek bestuurslid na afloop van de verloren pot.
Jodan Boys heeft, zo lijkt het tenminste, het diepste sportieve dal achter de rug en kan weer naar boven kijken. Daar waar volgens de geschiedenis de victorie in Alkmaar begon, is die voor de Jodan Boys misschien in Dordrecht begonnen. Dordrecht, stad van dichter Cees Buddingh, van voetballer René van der Gijp en van raadspensionaris Johan de Witt.
Een wat al te enthousiaste Jodan Boys supporter had de euvele moed om gisteren al weer aan promotie te denken. De 3e periode zou gewonnen kunnen worden. Maar ik denk dat deze optimist zijn woorden zelf ook met een korreltje zout nam.
Als ik Jodan Boys was zou ik in ieder geval ook met beide benen op de grond blijven staan. Oranje Wit is dan wel verslagen, maar om nu ineens over Oranje Boven te spreken lijkt mij nog een stap te ver.