Gerritschinkel.nl Columns & meer

30jun/130

Alle ogen gericht op de Tour

“Moet jij niet langs de lijn staan”, riep iemand afgelopen zondag naar mij toen ik in het Houtmansplantsoen stond te genieten van Gruppo Sportivo. “Nu even niet”antwoordde ik. En toen ik om mee heen keek zag ik dat talloze Goudse voetbalfans er net zo als ik over dachten.

Maar ik mag dan mijn microfoon twee maanden hebben opgeborgen, dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet van sport geniet. Er is gelukkig meer in het leven dan voetbal. Tennis bijvoorbeeld, maar voor Wimbledon blijf ik niet thuis. Tennis is leuk om zelf te spelen, maar om nu urenlang te kijken naar het slaan van een bal over een net. De TT is ook leuk, maar ook hier heb ik aan een snelle blik op de TV genoeg.

Gelukkig is er de 100e Tour de France. Napoleon keek zijn ogen uit naar de start van het circus op zijn geboorte-eiland Corsica. Ondanks alle dopingverhalen ga ik toch weer dagelijks kijken. Maar ik heb besloten definitief naar de Belg te kijken. Maarten Ducrot komt er bij mij niet meer in, want als je niet eens de juiste winnaar over de streep ziet gaan, houdt het op. Ik wacht alleen nog op een Goudse deelnemer aan het meest prestigieuze wielerevenement ter wereld.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
23jun/130

De ene club is de andere niet

De Goudse trainer René van Beek heeft weer van zich doen spreken. Weer een promotie. Maar ik heb de eerste azijnzeikers al gehoord. “Leuk hoor, maar wat moet Groeneweg zoeken in de 2e klasse”. Dit vind ik gelul van een dronken aardbei. Met zo’n instelling  kun je beter helemaal niet aan competitievoetbal doen. Je wilt toch allemaal zo hoog mogelijk spelen? 

Even rust dus voor de voetballers, maar niet achter de schermen. Het net 100 jaar geworden GSV en Jodan Boys zijn druk bezig om een aantal zaken voor het nieuwe seizoen te regelen. Ik hoop dat er voor beide partijen een mooie oplossing wordt gevonden, want hoe je er ook over denkt, ik zou het jammer vinden als GSV helemaal verdwijnt. Menigeen zal en mag daar anders over denken.

Al jaren hoor ik beweren dat er in Gouda veel te veel voetbalverenigingen zijn. Ook in de Goudse politiek hoor je dit steeds vaker. Ik begrijp wel wat ze willen, maar met hetzelfde gemak kan ik dan ook roepen dat er in Gouda veel te veel politieke partijen zijn. Iedere voetbalclub heeft net als iedere politieke partij zijn eigen bestaansrecht. Maar dat er beter kan worden samengewerkt is een waarheid als een koe en meer samenwerking juich ik toe.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
16jun/130

Eindelijk rust voor de voetbalvelden

Ik dacht even dat het aflopende voetbalseizoen naadloos in de nieuwe editie zou overvloeien. Maar op vaderdag konden de kicksen gelukkig uit. Ook voor de spelers van DONK die eindelijk de rug rechtten. Zo werd voetballend Gouda een 3e degradatie bespaard.

De voetballers kunnen nu allemaal met vakantie om zich over pakweg 6 weken weer te melden voor de eerste training. Ondanks de huizencrisis verhuizen er dit jaar ook weer de nodige voetballers. Vaak kan ik die switch wel begrijpen, maar lang niet altijd. Dat Jodan Boys spelers verliest is logisch want in de Top- en Hoofdklasse speelt geld een belangrijke rol. Clubliefde is op dat niveau net zo zeldzaam als een Elfstedentocht in augustus.

Maar ook spelers die op een lager niveau spelen verwisselen tegenwoordig bijna nog sneller van club dan van ondergoed. Ik hoor soms verhalen waarbij ik mijn wenkbrauwen frons. Ik denk wel eens dat voetballers in hun carrière zo veel mogelijk clubs willen verzamelen. Het zij zo. Wie ben ik trouwens om daar een oordeel over uit te spreken. Maar vaak worden deze voetballers al snel teleurgesteld en dan duurt het seizoen erg lang voordat ze weer op hangende pootjes bij hun oude clubs terug kunnen komen. Hoe dan ook jongens, veel succes! 

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
9jun/130

Geluk moet je afdwingen

Ik heb het hier al vaker gezegd en het werd afgelopen zondag weer benadrukt. De nacompetitie is een tombola. Spanning en sensatie, geluk en pech, zij vechten allemaal om voorrang. Voetballers die al met pensioen zijn maken hun rentree. Afscheid nemen wordt noodgedwongen nog een paar weken uitgesteld. Geplande vakanties geannuleerd en  overschrijvingsformulieren worden nog even in de achterzak gehouden.

Anders dan tegen CKC had DONK zondag een zeldzaam gebrek aan geluk. Ballen werden van de doellijn gehaald en de Rotterdamse doelman trad op als wonderdokter. Terwijl juichende Rotterdammers de tribunes vervaarlijk deden trillen lagen de Donkianen verslagen op de groene mat. Uitgeteld zo leek het, maar de vlag is nog niet definitief gestreken. Er komt nog een herkansing. Alsof het nooit vakantie wordt. Nog even en de trainingen voor de nieuwe competitie beginnen al weer.

Maar a.s. zondag is het dan eindelijk wel afgelopen. DONK speelt dan een allesbeslissende wedstrijd tegen het destijds roemruchte SVV. Het wordt een weerzien met een oude bekende, Gerard van Ruitenburg. Jammer alleen voor het Ghanatoernooi, want ik denk dat DONK daar niet in zijn sterkste opstelling zal aantreden. En de familiedag zal ook een ander karakter hebben. Dat is jammer, maar als DONK dan eindelijk het geluk afdwingt zullen daar weinig hanen om kraaien.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
2jun/130

Waarin een klein dorp groot kan zijn

Alle seinen stonden op groen. De zon scheen uitbundig. Oké, het waaide een beetje, maar een kniesoor die daar op let. Het was het hele weekend feest in Reeuwijk-dorp. De jaarlijkse familiedag. De Klim- en Klauterparty voor de kleinste voetballertjes, Kolder in de Polder voor de pupillen en Haagse Bluf voor de C- en B-junioren. Zaterdag de Penalty Bokaal met Vitesse doelman Piet Velthuizen. Tsaar Merab Jordania van de Arnhemse club had persoonlijk toestemming gegeven om af te reizen naar de polders van Reeuwijk. Een en al feest.

En ook zondag was het druk aan Kaagjesland. Er stond een enorme tent en ik kon met moeite de bestuurskamer vinden. De vette handdruk van Theo van het duo Theo en Leo (Leo was met vakantie). Clubmascotte Aad was uiteraard ook aanwezig. Over mascottes gesproken, ik was zaterdag in diergaarde Blijdorp met mijn kinderen en kleinkinderen. Nou dan weet je het wel als opa. Ollies voor de kleinkinderen. Maar dat terzijde.

RVC ’33 won met 1-0 en promoveert hiermee weer naar de 3e klasse. Een jong enthousiast team met alleen maar eigen jeugd. Het kan dus. De trotse 89-jarige Herman Ballering, bijna 80 jaar lid van RVC ’33 keek in een erestoel toe en zag dat het goed was.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties