Gerritschinkel.nl Columns & meer

16sep/120

Sportpartij

De verkiezingen voor de 2e Kamer zijn weer achter de rug. De strijd om goud en zilver was hard en spannend. De kopmannen en –vrouwen waren dag en nacht in de weer om een topprestatie te leveren. Een vroege koploper dacht in het begin van de wedstrijd dat demarreren de beste tactiek was, maar na driekwart van de race raakte hij vermoeid, werd links en rechts ingehaald en finishte met grote achterstand. Sommigen haalden zelfs de eindstreep helemaal niet en hingen na afloop knock-out in de touwen. Onvoldoende voorbereiding? Of een flinke dosis overmoed? De marathonloper die halverwege met twee vingers in de neus dacht te winnen moest er nog een sprint uit persen om als eerste over de finish te komen en de gouden medaille omgehangen te krijgen. Ik heb het woord doping nog niet horen vallen, maar zo iets kan soms jaren duren. 

Ik las tijdens de verkiezingstijd een artikel van Jurryt van de Vooren over het grote aantal partijen dat in het verleden aan verkiezingen deelnam. Vaak waren dat kansloze ondernemingen, want wie gaat er nu stemmen op de Rentetrekkers Partij, de Rapaille Partij,  de Zuiderzee Partij, de Partij van de Marktkooplieden of de Partij voor Ongehuwden.

Een van de merkwaardigste partijen was de Sport-Partij, opgericht uit nijd over de antisportieve houding van de politiek. Ik vraag me af of er anno 2012 plaats is voor een Sport-Partij. Het zou zo maar kunnen. Met de lobby om de Olympische Spelen naar Nederland te halen kan er een opportunist opstaan die het als de Jan Nagel van de sport gaat proberen. Maar wie moet die kar gaan trekken? Bij mij hoeven ze in ieder geval niet aan te kloppen.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties