Sportvissen
Ik zat afgelopen week met een aantal collega’s te bomen over sport. Op een gegeven moment kwam het gesprek op wat nu eigenlijk onder sport moet worden verstaan. Zijn dammen en schaken sport? Om gewoon stukken te verzetten heb je toch geen conditie nodig? De dressuur bij de paardensport? Dat doe je maar in een circus. Als er dieren aan te pas komen kun je je überhaupt afvragen of er sprake is van sport. Hondensport? Ritmische gymnastiek? Circus Herman Renz! En wat te denken van snelwandelen. Waggelende lopers met merkwaardige lichaamsbewegingen. Lijkt me compleet ongezond voor je lichaam. Tijdens mijn vakantie in België was ik getuige van het Vlaams kampioenschap gsm werpen. En de extra handicap was dat het alleen Nokia apparaten mochten zijn.
En zo zou de discussie nog uren door kunnen gaan. Het is eigenlijk gewoon een kwestie van smaak en van interesse.
Het afgelopen weekeinde vond in Leeuwarden het WK zoetwatervissen voor dames plaats. Ik zag een reportage waarin zeer enthousiast werd gesproken over tactiek, techniek en verboden aas. Er is zelfs een heuse bondscoach. En ik maar denken dat vissen gewoon een aangenaam tijdverdrijf is. Lekker met je hengel aan de waterkant. Een parasol voor de zon of de regen. Een pakje brood en een thermosfles koffie. En niet te vergeten, de platvink, de heupfles met sterke drank. Maar van de bondscoach begreep ik dat er veel meer voor kijken komt. Hoe ziet zo’n training er precies uit? Ik zag een Engelse trainer met een verrekijker staan spioneren. Zou die training dus ook soms besloten zijn? Het woord doping heb ik nog niet gehoord. Dat is mooi. Misschien een nieuwe uitdaging voor Lance Armstrong.
Op de kaart
“Jodan Boys voelt zich thuis in de Topklasse”. Een mooie kop op de website Voetbal op Zaterdag. De Goudse debutant dwingt na twee wedstrijden al respect af bij vriend en vijand. Vorige week zaterdag werd amateurvoetbalgrootmacht IJsselmeervogels met het schaamrood op de kaken teruggestuurd naar de boorden van het IJsselmeer. En gisteren werd Noordwijk met korfbalcijfers de duinen ingestuurd. Als je gistermiddag naar pagina 833 van NOS teletekst keek zag je dat Jodan Boys tot drie minuten voor half 5 alleen koploper was in de Topklasse. Uiteindelijk wonnen Katwijk en HCC Hardenberg ook hun wedstrijden waardoor er nu 3 koplopers zijn. Op doelsaldo staat het team van de succesvolle trainer Patrick Akerboom op de 2e plaats. Wie dat enkele weken geleden had durven beweren zou onmiddellijk ontoerekeningsvatbaar zijn verklaard.
Het is alleen jammer dat Jodan Boys afgelopen woensdag uitgeschakeld is in de KNVB Beker. Strafschoppen nemen blijft helaas toch soms nog een probleem. Althans het nemen er van niet, maar het benutten. Anders hadden ze op 26 september wellicht weer een ronde verder kunnen komen, want waarom zouden ze tegenstander Noordwijk dan ook weer niet verslaan. Maar het zij zo.
Voorlopig gaat het crescendo. Als ze nu maar niet naast hun voetbalschoenen gaan lopen. Maar zoals Joop Zoetemelk vroeger al zei “de weg naar Parijs is nog lang”, zal Patrick Akerboom ook zeggen “de competitie is nog lang”. En gelijk heeft hij. A.s. dinsdag staat de volgende tegenstander klaar, FC Lisse. Het team uit de Bollenstreek heeft slechts 1 punt en ik hoor de supporters al zeggen “weer 3 punten”. Of zoals een fanatieke supporter vorige week na afloop van de winst tegen IJsselmeervogels uitriep “op naar de Jupilerleague en het jaar daarop pakken we Ajax ook in”. Er mag gedroomd worden, maar denk daarbij vooral nog eens aan Marco Borsato. Maar voorlopig staat het Goudse voetbal weer op de kaart.
Taneytown – Ashes to the wind
Het mooie van cd’s recenseren is dat je vaak geconfronteerd wordt met artiesten waar je of vaag van heb gehoord of die je totaal onbekend zijn. En ja hoor, ik werd vorige week weer verblijd met een juweeltje. De hoes van het album trok meteen al mijn aandacht en ook het boekje bevat prachtig artwork van de Amerikaanse kunstenaar Gary Schirmer.
Ik heb het over de nieuwe cd van een groep uit Groningen die zich vernoemd heeft naar een nummer van Steve Earle, Taneytown. En om maar meteen met de deur in huis te vallen, het is een schitterend album. Elf nummers, waarvan er negen geschreven zijn door zanger gitarist Edwin Jongedijk en gitarist Joost Prinsen. De twee covers zijn van Rod Picott (stray dogs) en van Eddy Rabbit (driving my life away). Junction 17 is op single uitgebracht en schijnt in het Noorden al een dijk van een hit te zijn. Nu de rest van Nederland nog. Het album is opgenomen in Groningen en in Harrisburg (USA).
Ashes to the wind is een lekker dynamisch veelal countryrockend album met invloeden van The Eagles, Tom Petty, Johnny Cash, Poco, Steve Earle en Bruce Springsteen. De stem van Jongedijk doet me constant denken aan The Boss. De ritmesectie, bassist Martin Wieringa en drummer Niek Stok dragen meer dan hun steentje bij aan de sound (luister maar eens naar ready for the ride). Gastrollen zijn er van Max Hunt (toetsen en hammond), Taco Veldman (mellotron), Adrian Farmer (banjo) en Dave Hadley (pedal steel en lap steel).
Eindconclusie: Ashes to the wind is een schitterend album zonder inzinkingen. Draai de cd lekker hard. En om met Edwin Jongedijk te spreken, “as ik de kaans zol kriegen”, dan ga ik Taneytown zeker eens tijdens een concert beluisteren. Voor mij gaat er voorlopig niets boven Groningen.
Tracks:
- Ain’t your fool anymore
- Ready for the ride
- Until
- Quality time
- Junction 17
- Sunday morning
- Stray dogs
- Moving on
- Industrial rust
- Why feel lonely
- Driving my life away
Over de rooie
Terwijl de mussen zaterdag dood van de Goudse daken vielen en de drankwinkels hun voorraden als sneeuw voor de zon zagen verdwijnen, trapte kersverse topklasser Jodan Boys af voor de eerste competitiewedstrijd. Tegenstander was het roemruchte IJsselmeervogels, de Rooien uit Spakenburg. “Ach je kunt die punten maar vast binnen hebben” zei ik enkele weken geleden tegen een fanatieke supporter van Jodan Boys. De wens was natuurlijk de vader van de gedachte want je hebt het hier natuurlijk niet over het eerste beste campingelftal.
Het werd een gedenkwaardig debuut van Jodan Boys in de topklasse. Na twee minuten al 1-0. Vanwege de tropische temperaturen werd de wedstrijd meerdere keren onderbroken door een drinkpauze. Drinkpauze, een nieuwe mode? Ik kan me niet herinneren dat voetbalwedstrijden vroeger ook een paar keer werden onderbroken om wat te drinken. Maar dat zal de tijdgeest wel zijn.
Tijdens een van die drinkpauzes vond een merkwaardig incident plaats. Scheidsrechter de Waard zag dat drie spelers van IJsselmeervogels nog een slidingbroekje aanhadden en dat mag niet volgens hem. Kwam hij wel lekker snel achter. Uit die broeken. En terwijl de drie spelers buiten de lijnen zich afvroegen hoe ze dat moesten doen liet de Waard het spel hervatten. En toen ging trainer Jan Zoutman over de rooie en liep het veld in. Rode kaart en de furieuze Zoutman duwde toen de grensrechter tegen de vlakte. Gevolg was een afkoelingsperiode.
Het voetbalseizoen is weer begonnen. Verrassingen en tumult. Een scheidsrechter die misschien bevangen door de hitte een merkwaardige beslissing neemt en een trainer die niet met zijn handjes van de leiding kan afblijven. Hopelijk kwam het allemaal door de tropische temperaturen.
Sportzomer
De sportzomer is ten einde. De verwachtingen waren hoog gespannen. We zouden wel even Europees kampioen voetballen worden en bij afwezigheid van Alberto Contador Robert Gesink de Tour de France winnen. Afijn, u weet dat het voetballen en het wielrennen op een fiasco zijn uitgelopen.
Dan alles maar gezet op de Olympische Spelen. Ook die zijn afgelopen en we hebben mooie dingen gezien. Ranomi en Epke stonden op eenzame hoogte zodat we hun achternamen niet meer hoeven noemen. Vosje was ook een klasse apart en met 20 medailles kan Nederland met opgeheven hoofd afscheid nemen van Londen, ondanks een aantal grote teleurstellingen. Zelfs Gouda won een gouden medaille, want de Goudse groep Handsome Poets heeft met “Sky on fire” een nummer 1 hit in de Download Top 100 gescoord.
Ik heb genoten van de Olympische Spelen. Ik betrapte me er zelfs op dat ik geboeid heb zitten kijken naar sporten waarbij ik anders niet voor thuis blijf. Usain Bolt is van een andere planeet en Churandy Martina is de nieuwe knuffelbeer. “Ik ben blij man”. Lekker ongedwongen en niks geen opgefokte uitspraken. De ware Olympische gedachte. Commentator Hans van Zetten is ineens een BN’er en de voor- en tegenstanders van Mart Smeets vechten elkaar de tent uit. Mart was Mart, arrogant en soms pedant, maar hij blijft een vakman. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.
Het Holland Heineken Huis is afgebroken, de sportzomer is afgelopen en Koning Voetbal heeft de macht weer over genomen. Rupert Murdoch komt er aan, het bord kan voorlopig nog op schoot en zaterdag ga ik naar Jodan Boys – IJsselmeervogels. De sportwereld draait gewoon door.