Gerritschinkel.nl Columns & meer

26okt/110

Roger McGuinn

Zijn roem was hem natuurlijk al heel lang vooruit gesneld. Het gaat me te ver om te zeggen dat ik er dagen niet van heb kunnen slapen, maar ik was blij dat het eindelijk zo ver was. Op dinsdagavond 25 oktober 2011 om 20.00 uur precies klonken de bekende tonen van My Back Pages. De geheel in het zwart gestoken Roger McGuinn betrad met zijn beroemde rode twaalfsnarige Rickenbacker het podium van de Goudse Schouwburg. De bijna uitverkochte grote zaal begroette de oprichter van The Byrds met applaus en ging eens goed zitten voor an evening telling stories en singing songs, zoals de 69-jarige legende aankondigde. Na het openingsnummer nam McGuinn plaats in een stoel omringd door vijf grote varens. Akoestisch werden vervolgens een aantal nummers gespeeld uit de film Easy Rider. Er werd de hele avond zeer uitgebreid geput uit het repertoire van The Byrds. Veelal korte, mooi gezongen liedjes en fraai gitaarspel. Hits zoals Mr. Spaceman, All I Really Want To Do werden afgewisseld met nummers van de albums Sweet Heart Of  The Rodeo, het eerste countryrock album uit 1968 en Back From Rio, het soloalbum van McGuinn uit 1991. Tussen de nummers door vertelde hij leuke anekdotes over zijn belevenissen met Gram Parsons, Chris Hillman ,Gene Clark, en Joan Baez.

Na een pauze van 20 minuten werd het concert vervolgd met mooie uitvoeringen van Lover Of The Bayou en Chestnut Mare. Mooi waren de verhalen over de Rolling Thunder Revue, de tour van Bob Dylan in 1976. Adembenemend was zijn vertolking van Dreamland van Joni Mitchell. De hit Don’t You Write Her Off Like That mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Een ander hoogtepunt was zijn intens gezongen He Was A Friend Of Mine, de ode aan president John F. Kennedy, gespeeld op zijn akoestische  HD 7 Roger McGuinn gitaar. En opeens was daar Mr. Tambourine Man, door het publiek uiteraard klappend begroet. McGuinn vertelde over de ontstaansgeschiedenis van deze hit van The Byrds. Eerst urenlang luisteren naar de uitvoering van Dylan om daarna op een op The Beatles geënte elektrische versie uit te komen. De rest is geschiedenis. Dan de improvisaties van John Coltrane, Andres Segovia en Ravi Shankar, uitmondend in een huiveringwekkende versie van Eight Miles High. Als slot de hit Turn Turn Turn.

Uiteraard werd McGuinn door het enthousiaste publiek teruggeroepen voor een aantal toegiften en daar gaf McGuinn met plezier gevolg aan. May The Road Rise Up To Meet You, een traditioneel Iers volksliedje was de finale. De legende nam buigend afscheid, het publiek gaf hem een ovationeel applaus en het leek wel of de varens op het toneel The Master Of The Rickenbacker bewonderend vaarwel wuifden. An evenening with Roger McGuinn zat er op, en ik kan me slechtere avonden bedenken. De muziek van The Byrds klinkt de komende tijd weer regelmatig in huize Schinkel.

Gearchiveerd onder: Concertrecensies Geen reacties