Gerritschinkel.nl Columns & meer

1aug/110

Belgie

Als je de borden Middelkerke, Diksmuide en Oostende weer achter je laat en je mengt tussen het verkeer op de A40 dan weet je dat het er op zit. En bij het naderen van Sint Job in ’t Goor laat je het laatste restje vakantiegevoel weer helemaal achter je. “Dag Vlaanderen, het was weer aangenaam” mompelde ik. België blijft voor mij een fascinerend land. Een regering hebben ze blijkbaar niet nodig. Maar als de Koning kwaad wordt, dan gebeurt er iets. Nou ja, ze zeggen eindelijk iets te gaan doen, maar gaan eerst met vakantie.

En wanneer je niet elke dag naar het strand kunt, en je appartement beschikt over een mooie televisie dan heb je alternatieven genoeg. Ik heb uitgebreid gekeken naar de bergetappes in de Tour. De Nederlanders bakten er niet zoveel van. Het was letterlijk vallen en opstaan. En dan gaat sportminnend Nederland weer zijn knuffelberen zoeken. Was het enige jaren geleden Kenny van Hummel die in de bergen pas over de finish kwam als de meeste renners al op de massagetafel lagen of zelfs aan de maaltijd zaten, nu was de naam Johnny Hoogerland niet van de lippen van den Ollanders te branden. Een bijna doodsmak in het prikkeldraad zorgde er zelfs voor dat de Zeeuw in Yerseke werd gehuldigd.

Dat huldigen van sporters vind ik een fenomeen. Tijdens de vele kermiskoersen in Vlaanderen zag ik dat ook. Ook de Belgen hadden hun knuffels. Potentieel toerwinnaar Jurgen van den Broeck was na zijn val snel vergeten en in het supporterscafé van Tom Boonen vlakbij mijn appartement was het ook rustig. Philippe Gilbert ging gewoon door met winnen en met Jelle van Endert was de Vlaamse equivalent van Johnny Hoogerland geboren. Met dien verstande natuurlijk dat van Endert wel een etappe won. Als ik Koning Albert was zou ik de Waal Gilbert en de Vlaming van Endert vragen een regering samen te stellen. Sport verbroedert tenslotte. Moeten ze wel opschieten natuurlijk want voor je het weet staan er weer nieuwe helden op. Eddy Wally zal het niet meer worden. Ik zag hem in De Standaard compleet met zijn bekende grote gekleurde bril en witte cowboyhoed, liggend en zwaaiend naar zijn fans op een bed rusthuis Home Bloemenbos in Zelzate in worden gereden. “Opnieuw op het podium staan is niet meer aan de orde” sprak de charmezanger die zijn blessuretijd in gaat.     

 

 

 

 

 

Gearchiveerd onder: Dé Weekkrant Geen reacties