Gerritschinkel.nl Columns & meer

Bankroet

Ik had er eigenlijk nog niet op gerekend, maar zaterdag rolde de bal dan eindelijk weer. Koning winter is even in zijn schulp gekropen en de amateur-voetballers komen nieuwsgierig weer uit hun holen tevoorschijn. Verkwikt door de Portugese zon probeerde een gehandicapt Jodan Boys om het nieuwe jaar hun publiek eindelijk de eerste thuiszege te bezorgen. En warempel, het lukte. Na een slecht begin werd de firma Plat, Tol, Molenaar en Smit puntloos naar het palingdorp Volendam teruggestuurd. Ik vroeg me af of er sprake was van een schokeffect. Enkele dagen daarvoor was bekend geworden dat trainer Peter Klomp volgend seizoen niet meer voor de Goudse troepen zal staan. Maar Jodan Boys doet dat anders, ze benoemen gewoon een nieuwe voorzitter en Fred Graafland kon zodoende na zijn eerste wedstrijd meteen de winstpremie opstrijken.

Ik zei dat ik er niet op had gerekend dat er zaterdag gevoetbald zou worden en daarom had ik vorige week besloten naar Het Klooster in Woerden te gaan. Na de wedstrijd dus snel naar Bankroet Jazz Live! Een spectaculaire vertolking van het eerste filmscenario uit de Nederlandse filmgeschiedenis. Een scenario oorspronkelijk in 1921 geschreven door de Vlaamse dichter Paul van Ostaijen. Berlijn na de 1^e wereldoorlog. Dada, financiële crisis, revolutie en jazz. Charlie Chaplin als minister van financiën. 

In een flits kwam het satirische tijdschrift “Jedermann sein eigener fussball” voorbij. En hoewel het tijdschrift alleen in de titel iets met voetbal had te maken moest ik toch denken aan het artikel dat ik onlangs in de krant las. De Europese voetbalclubs hebben in 2010 een recordverlies van 1,2 miljard euro geleden. Het bericht kwam voor mij niet als een donderslag bij heldere hemel. In de opportunistische voetbalwereld is het woord realisme slechts bij een minderheid bekend. Grootheidswaanzin en te pas en te onpas binnenlopende suikerooms bepalen bij veel clubs het beeld. Verwende spelers met dollartekens in de ogen. Als ze een keer op de reservebank belanden is de wereld te klein en voelen ze zich tekort gedaan en willen ze zo snel mogelijk naar een andere club verhuizen. Om met Paul van Ostaijen te spreken: “ich bin pleite”.

Het kan toch haast niet anders of de zeepbel moet eens uiteenspatten. Wat zou Paul van Ostaijen, als hij nog had geleefd, in deze chaotische en absurdistische voetbalwereld een schat aan materiaal hebben gevonden voor een nieuw filmscenario. Bankroet Jazz deel II.