Gerritschinkel.nl Columns & meer

20dec/100

Winter

Mijn hond is dol op sneeuw. Als hij maar even in de gaten heeft dat het een witte wereld is, is hij niet meer te houden en blijft hij het liefst de hele dag buiten. Maar ook voor mijn ouwe lobbes zijn er grenzen. Toen ik hem zondagmorgen uitliet verdween hij bijkans tot zijn oren in de vers gevallen sneeuw. Hij ploeterde enkele meters, tilde waar het kon zijn poot op en keek toen met zijn trouwe hondenogen smekend naar me op. “Mag ik weer naar huis baas, dit trek ik niet” leek hij te zeggen. En als mijn hond dat teken geeft dan is er echt iets aan de hand. Het is wel magnifiek, die maagdelijke sneeuw. Gelukkig had ik een paar laarzen en die kwamen goed van pas. Ik voelde me als een Anton Pieck in een winterwonderland. “Dat wordt niets met die sport vandaag”, hoorde ik mezelf mompelen. Normaal kijk je in twijfelgevallen even naar teletekstpagina 603, maar dat was nu ook niet nodig. “De voetbalklassieker Ajax-Feyenoord gaat niet door” hoorde ik de nieuwslezer zeggen. En dat is volgens mij een unicum. Heb je een dak boven het veld, gaat het nog niet door. Dan maar naar het indoorhockey in sporthal de Mammoet, maar ik werd snel uit mijn droom geholpen. Afgelast!!

En daar sta je dan met je goede gedrag, je moet wel een sportprogramma vullen. Je kunt natuurlijk lekkere lange platen draaien, maar dan dekt de titel de lading niet. Tot mijn verrassing hadden de dames van GZCDONK de bekerfinale gewonnen. Hulde, maar met deze mededeling ben je hooguit weer een minuut verder.

Toen ik mijn hond uitliet had ik al lang gezien dat fietsen vrijwel een onmogelijke opgave was, zeker als je niet de conditie van een crosser als Gerben de Knegt, laat staan een Radomir Simunek hebt. Maar ik had mijn laarzen en als een vermomde Boer Harmsen toog ik naar de studio. Banjeren door de sneeuw en het viel mij op dat de mensen zo vriendelijk waren. Het “goede middag, hallo en dag” waren niet van de lucht. Wildvreemde mensen die een gesprek met je aangaan tijdens het oversteken van het Aalberseplein.  Barre tijden brengen de mensen samen lijkt het. Een vroege Kerstgedachte zullen we maar denken. Nordic walking op de Kleiweg en langlaufers op de Plaswijckweg. Gouda anno 2010. Soms mis je de sport niet. Prettige feestdagen.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties