Gerritschinkel.nl Columns & meer

3okt/160

Handjes schudden

Toen ik afgelopen week een artikel las over het trainersjargon in de voetbalwereld kon ik een glimlach niet onderdrukken. Je gaat nog eens extra opletten en dan komen ze weer voorbij. Uitdrukkingen als ‘valse spits’, ‘hoog druk zetten’, ‘vooruit verdedigen’, ‘knijpen’, ‘de tweede bal’ en ‘de lange bal’. Jargon waar niemand meer van op kijkt, maar de vraag is of een speler altijd begrijpt wat er precies wordt bedoeld.

Nu we toch in de voetbalwereld zijn beland, iets waar ik me al lang over verwonder is het ritueel van het handjes schudden. Als een speler wordt gewisseld krijgt hij eerst een hand c.q. schouderklopje van de trainer en de speler in kwestie gaat vervolgens de hulptrainer, de verzorger, de fysiotherapeut, de teammanager en alle wisselspelers op de bank langs om ze op een high five te trakteren. Uitzonderingen zijn de gewisselde spelers die hun frustratie over de wissel niet kunnen verkroppen en heel even een handschudbeweging maken om vervolgens een waterzak om te trappen, of gekker nog een ruit van de kleedkamer in te slaan.

Afgelopen weekend heb ik dat handen schudden weer meerdere keren gezien en vroeg me af wie dat eigenlijk heeft verzonnen. Ach, kwaad kan het niet en ik zie het liever dan die taferelen op de tribunes waar ‘supporters’ hun handjes niet kunnen thuis houden.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties